*ÂB-I HAYAT - 4481* Büyükler buyurdular ki; Cenab-ı Peygamber "aleyhissalatü vesselam" hayattayken Sa'd bin Muaz "radıyallahü anh" vefat etti. Cenab-ı Peygamber cenazesine katıldı. Çok üzüldü. Çünkü çok seviyordu. Cenazesini yıkadı, kefenledi. Tabuta beraber koydular, tabutu omuzlarında taşıdılar. Taşırken, giydikleri ayakkabılarını çıkardılar. Ve bir bu yandan taşıyorlardı, bir öbür yana gidiyorlardı. Eshab-ı kiram da şaşırdı. Kabrin başına geldiler. Kabre indi, yerleştirdiler. Üzerini örttüler. Kabirden çıktı ama çok üzgün. Eshab-ı kiram dediler ki : "Ya Resûlallah. Tabutun bir o tarafına bir bu tarafına koşturuyordunuz. Kabre siz indiniz ama çıktığınızda çok üzgündünüz. Hikmeti nedir acaba?" Buyurdu ki: " Bütün melekler cenazedeydi. Kardeşim Cebrail bir taraftan, ben bir taraftan tabutu taşıyor, yer değitiriyoruk. Sonra kabre koydum." Dediler : "Kabirden çıkınca neden bu kadar üzüldünüz? Buyurdu ki :"Kabir azabı başladı." İnsanın uykusu kaçar. Vallahi korkmak lazım. Yeminle söylüyorum. Çünkü pat diye öleceksiniz, pat diye öleceğiz. Şimdi şuna buna, etrafına hükmün geçebilir. Ama birgün gelecek başkasının hükmü geçecek. İşte Eshab-ı kiramın en yükseği mi? Evet . Kabre koyan cenab-ı Peygamber "aleyhissalatü vesselam." Sonra? Ama bilin ki Allahın hükmü her şeyin üstünde. Din eşittir; kimseyi üzmeyin. Çünkü her üzdüğünüz kişiden bin katını siz çekeceksiniz. Başka çare yok. *Günün videosu* *Kendinizi Hesâba Çekiniz! - 309. Mektûb | Mektûbât Tercemesi | Hakîkât Kitâbevi* https://youtu.be/c0wOXZRvsZg *Huzur Pınarı* http://www.huzurpinari.com