*خدایا… در هیاهوی این دنیا که آدم‌ها دل می‌شکنند و می‌روند، تو بمان. تو که همیشه بوده‌ای و خواهی بود. دلم را به دست تو می‌سپارم که جز تو، هیچ‌کس بلد نیست زخم‌هایش را آرام کند. هر چه را که از دنیا گرفتی، بهترش را از رحمتت عطا کن. و هر دردی را که دادی، مرهمش را هم در کنارش بگذار. من به مهربانی تو دل بسته‌ام، به وعده‌های بی‌انتهای تو، که گفته‌ای: ‘فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا’، پس بی‌شک بعد از هر سختی، آسانی است.* 🕋🥹🤲رب من