سید ابوطالب مظفری، شاعر، نویسنده و پژوهشگر برجسته‌ی افغانستان، در سال ۱۳۴۴ خورشیدی در ارزگان زاده شد و از دهه‌ی شصت خورشیدی در مشهد ایران اقامت دارد. او از پیشگامان ادبیات مقاومت در مهاجرت و از چهره‌های تأثیرگذار در شعر معاصر افغانستان است. مظفری نه‌تنها با سروده‌هایش صدای درد، تبعید و پایداری مردمش را بازتاب داد، بلکه نقش مهمی در تربیت و معرفی نسل نو شاعران و نویسندگان مهاجر ایفا کرده‌است. او با تأسیس و سردبیری نشریات فرهنگی چون «در دری» و «خط سوم»، زمینه‌ساز رشد فکری و ادبی جوانان شد و در مقام استاد، منتقد و مشوق، همواره در کنار نسل تازه‌نفس ادبیات ایستاد. وی اکنون نیز با حضور فعال در حوزه‌های نشر، آموزش و نقد ادبی، یکی از ستون‌های محکم ادبیات مهاجرت و از مربیان معنوی نسل نو قلم به‌دستان افغانستانی به‌شمار می‌رود.