⭕ عبدالعزیز فرمانفرمائیان وقتی ساختمان شیشه‌ای را ساخت؛ زیبا ساخت؛ محکم ساخت... اما برایش قصه نساخت...و هر چیزی قصه نداشته باشد هیچ است... انسان اگر قصه نداشته باشد چیزی مگر پوست و گوشت و استخوان است؟ سرزمین اگر قصه نداشته باشد چیزی جز آب و خاک و گیاه است؟ و خانه... خانه اگر قصه نداشته باشد چیزی جز آهن، بتن و شیشه نیست! اینجا خانه ماست... خانه دوم ما... خانه حالا میانساله 58 ساله ما... حالا زخم خورده... تلخ و شیرین روزگار را چشیده... و حالا قصه‌اش کامل شده... زخم... زخم صورت مرد را زیباتر می‌کند... زخم هایش را مرهم می‌گذاریم... دوباره می‌سازیمش...باید حالا او برای ما قصه بگوید...عزیز دلم... ⭕ از صفحه محسن اقبال دوست mohsen_eghbal 🔴https://whatsapp.com/channel/0029Vb0t0fGAe5Vi1bud5T1X