Müminin asıl vatanı bu gelip geçici dünya değil, ebedi olan ahiret yurdudur. Bunun için mümin kimse nefsinin heva ve heveslerini bir kenara bırakarak ahiret için çalışmalıdır. Peygamber Efendimiz (sav-istif) bir hadis-i şeriflerinde bu konu hakkında bizleri şöyle ikaz etmiştir: “Akıllı kimse, kendisini hesaba çeken ve ölümden sonrası için amel edendir. Aciz kimse ise nefsini arzularının peşine takıp da Allah’tan boş temennilerde bulunandır.” Tirmizî, Kıyâmet, 25 (nr. 2459)