بسم الله الرحمن الرحیم *`عبدالله راغب البرغوثي`* کتاب: أمير الظل (د سیوري امیر) قسط ۸ – ژباړه: کندهاری پښتو `قسط ۸: د تورونو طومار – د اسطوري مجاهد پر ضد` له څلورلسو شپو او ورځو بې‌وقفې تحقیقاتو وروسته، عبدالله ته وویل سول: > "اوس د تورونو لیست درته لولو... ته به له هر یوه سره خپل ځواب ووایي." د سرتېرو شاته یو لوړ پوړی افسر راښکاره شو، د کاغذونو یوه ستنه یې له ځان سره راوړه. عبدالله ورته وکتل، د زړه له کومې موسکی شو، خو دا موسکا د وېرې نه وه، دا د ثبات او عقیدې نښه وه. `لومړی تور`: د سلګونو اسرائیلي عسکرو او وګړو د وژل کېدو پلانونه `هغه ته ویل کېږي`: > "ته مسؤل یې د هغه چا له لورې چې ځانمرګي بریدونه یې وکړل... تا هغوی ته وسایل، لارښوونې او روحیه ورکوله." `عبدالله ځواب ورکړ`: > "زه فقط یو تاجر نه وم، ما د الله لپاره خپل ځان قربانی ته چمتو کړی دی. که دا جرم وي، نو زه افتخار ورباندې کوم." `دوهم تور`: د چاودېدونکو توکو تولید > "ته د حماس د نظامي څانګې لپاره تر ټولو تجربه‌لرونکی چاودېدونکی توکي جوړوونکی يې." عبدالله غلي پاتې شو، خو ذهن کې یې دا فکرونه تاوېدل: > "زه یوازې یو انجینر وم... خو دا انجینري مې د اشغال پر ضد کاروله. دا زما مسؤلیت و، لکه د هر حُر انسان." `دریېم تور`: د شهیدانو روزنه د اسرایلو ادعا دا وه چې عبدالله هغه کسان روزلي، چې بیا یې استشهادي عملیات کړي وو. `هغه ته ویل کېږي`: > "ته هغوی ته سبق ورکوې، چې څنګه ځانونه الوځوي؟" `عبدالله موسکی شو، ویل یې`: > "زه هغوی ته سبق نه ورکوم، زه فقط د هغوی ایماني غوښتنو ته لار ښیم. دوی خپله لاره خپله ټاکي – زه یوازې ګام ورسره اخلم." `د قضیې پای` د تورونو له لوستلو وروسته، عبدالله ته وویل شول: > "ته د مرګ سزا مستحق یې!" `خو ده په ډاډه غږ وویل`: > "مرګ ما نسي وېرولاي. ما خو له وړکتوبه دا دعا کوله: *اللهم ارزقني الشهادة في سبيلك* (ای الله! شهات راکړه ستا په لاره کې!)" `د قسط پیغام`: د ایمان خاوند نه له تورونو وېرېږي، نه له مرګ. کله چې نیت پاک وي، شهادت او قید دواړه عزت وي. `راتلونکی قسط` (۹م): به وي د عبدالله د محکمې ورځ، د قاضي، قهر، ملتيا، او هغه دعا چې د بند له ښېښو پورته شوه. راتلونکې، قسط ۹ په درنښت، ستاسو ورور – منتقم