හුඟ දවසකට පස්සේ නැවතත් ජපන් සංස්කෘතියේ එන ජන කතාවක් අරගෙන ආවා . මොමොතාරෝ: පීච් කුමාරයාගේ වික්‍රමාන්විත කතාව එකෝමත් එක කාලෙක, ඈත, නිස්කලංක ගම්මානයක, හරිම කරුණාවන්ත මහලු අම්මා කෙනෙකුයි තාත්තා කෙනෙකුයි ජීවත් වුණා. දෙන්නටම තමන් කියලා දරුවෙක් හිටියේ නැහැ. ඒත් එයාලා හැමදාම ප්‍රාර්ථනා කළේ පොඩි දරුවෙක් ලැබෙන්න කියලා. දවසක් උදේ පාන්දර, මහලු අම්මා එයාගේ දෛනික වැඩේ විදිහට ගඟට ගියේ රෙදි සෝදන්න. ගඟේ සීතල වතුරට අත් දැම්මම හරිම සනීපයක් දැනුණා. එයා රෙදි සෝදන අතරේ, ඈතින් මොකක්දෝ දිලිසෙන දෙයක් පාවෙලා එනවා දැක්කා. එයාට මුලින් හිතුණේ ලොකු ගලක් කියලා. ඒත් ළං වෙනකොට තමයි දැක්කේ, ඒක හරිම ලොකු, දිලිසෙන, ලස්සන පීච් ගෙඩියක් කියලා! "අනේ දෙවියනේ, මේ මොන තරම් ලස්සන පීච් ගෙඩියක්ද! මම මේ වගේ පීච් ගෙඩියක් කවදාවත් දැකලා නැහැ!" කියලා මහලු අම්මා පුදුම වුණා. ඒක අල්ලගන්න හරිම අමාරු වුණත්, මහන්සි වෙලා අමාරුවෙන් එයා ඒ ලොකු පීච් ගෙඩිය ගෙදර ගෙනාවා. ඒක ගෙනියන්න කොච්චර අමාරු වුණාද කියනවා නම්, එයාට හති වැටුණා. ගෙදරට ආපු මහලු තාත්තාත් මේ අමුතු පීච් ගෙඩිය දැකලා පුදුම වුණා. "අනේ බලන්නකෝ මේකේ හැටි! මේක නම් දෙවියන්ගේ ආශිර්වාදයක් වෙන්න ඇති!" කියලා දෙන්නම කතා වුණා. දෙන්නම හිතුවා ඒක කපලා, රස බලන්න. මහලු තාත්තා ලොකු පිහියක් අරන්, පීච් ගෙඩිය කපන්න හැදුවා. ඒත්, එයා පිහිය තියපු ගමන්ම, විශ්වාස කරන්න බැරි දෙයක් සිද්ධ වුණා! පීච් ගෙඩිය දෙබෑ වෙලා, ඒකෙන් පුංචිම පුංචි, හරිම හුරුබුහුටි පිරිමි ළමයෙක් එළියට ආවා! ඒ පුංචි දරුවාගේ රූපය දැක්කම මහලු අම්මයි තාත්තයි දෙන්නටම ඇඬුණා. ඒක සතුටු කඳුළු! එයාලගේ ජීවිතේට මහා ආලෝකයක් ආවා වගේ දැනුණා. ඒ දරුවා පීච් ගෙඩියකින් ආපු නිසා, එයාලා එයාට "මොමොතාරෝ" කියලා නම දැම්මා. "මොමෝ" කියන්නේ ජපන් භාෂාවෙන් "පීච්" වලට, "තාරෝ" කියන්නේ පිරිමි ළමයින්ට දාන පොදු නමක්. මොමොතාරෝ ලොකු වුණේ හරිම ශක්තිමත්, දිරිමත් ළමයෙක් විදිහට. එයාගේ ශරීරය වගේම හිතත් හරිම ශක්තිමත් වුණා. පොඩි කාලේ ඉඳන්ම එයා හැමදාම අනිත් අයට උදව් කළා. ගමේ කවුරු හරි අමාරුවක හිටියොත්, මොමොතාරෝ දුවගෙන ගිහින් උදව් කළා. ගමේ අය මොමොතාරෝට හරිම ආදරෙයි. එයාලා එයාව සැලකුවේ තමන්ගේම දරුවෙක් වගේ. කාලය ගෙවිලා ගියා. දවසක්, මොමොතාරෝට ආරංචි වුණා ඈත, මුහුද මැද තියෙන "ඔනිගාෂිමා" කියන දූපතේ ඉන්න භයානක යක්ෂයෝ (ජපන් භාෂාවෙන් "ඔනි") අවට ගම්මානවලට ඇවිත් මිනිසුන්ට කරදර කරනවා කියලා. එයාලා ගමේ දේපල විනාශ කළා, මිනිස්සු බය කළා, වටිනා දේවල් හොරකම් කළා. මොමොතාරෝට මේ ගැන ආරංචි වුණාම එයාට හරිම කේන්තියි දුකයි හිතුණා. "මම මේ යක්ෂයෝ ටික පලවා හරිනවාමයි! එයාලට ආයෙ කවදාවත් මිනිස්සුන්ට කරදර කරන්න දෙන්නේ නැහැ!" මොමොතාරෝ එයාගේ අම්මයි තාත්තයි ළඟට ගිහින් එයාගේ අධිෂ්ඨානය කිව්වා. අම්මයි තාත්තයි මුලින් බය වුණා. එයාලගේ එකම පුතාව මේ වගේ භයානක ගමනක් යවන්න එයාලගේ හිත පොඩ්ඩක්වත් කැමති වුණේ නැහැ. ඒත්, මොමොතාරෝගේ මුහුණේ තිබුණු අධිෂ්ඨානය දැක්කම එයාලට තේරුණා, මේ පුතාව නවත්වන්න බැහැ කියලා. "පුතේ, ඔයාට අපේ ආශිර්වාදය!" කියලා එයාලා මොමොතාරෝට ආශිර්වාද කළා. අම්මා එයාට special "කිබි දංගෝ" (සහල් පිටි වලින් හදන පුංචි කේක් වගේ දෙයක්, ඒ දවස්වල සොල්දාදුවෝ ගෙනියන්න පුලුවන් විදිහට හදාගත්ත කෑමක්) කීපයක් හැදුවා. "පුතේ, මේවා ඔයාගේ ගමනට ශක්තිය දෙයි! මේකෙන් එකක් කෑවොත් දවස් තුනක ශක්තිය ලැබෙනවා!" කියලා ආදරයෙන් කිව්වා. මොමොතාරෝ එයාගේ කිබි දංගෝත්, එයාගේ විශ්වාසවන්ත කඩුවත් අරන් යක්ෂ දූපත (ඔනිගාෂිමා) බලා පිටත් වුණා. ගමන හරිම දිගයි, අමාරුයි. කඳු, ගංගා පහුකරගෙන මොමොතාරෝ ඉදිරියට ගියා. ගමන අතරමගදී, මොමොතාරෝට බල්ලෙක් හම්බුණා. ඒ බල්ලා හරිම බඩගින්නේ හිටියේ. බල්ලා මොමොතාරෝ ළඟට ඇවිත්, "අනේ මොමොතාරෝ මහත්මයා, මට හරිම බඩගිනියි. කරුණාකරලා ඔය කිබි දංගෝ වලින් ටිකක් දෙනවද?" කියලා ඇහුවා. මොමොතාරෝ හිනාවෙලා, එයාගේ කිබි දංගෝ එකකින් භාගයක් බල්ලාට දුන්නා. "මේක කෑවොත් ඔයාට දවස් එකහමාරක ශක්තිය ලැබෙයි!" කියලා කිව්වා. "මොමොතාරෝ මහත්මයා, මම ඔයාට උදව් කරන්නම්! ඔයාට කොහේ ගියත් මම එනවා!" කියලා බල්ලා සතුටින් මොමොතාරෝ එක්කම ගමන ගියා. තව ටික දුරක් යනකොට, මොමොතාරෝට වඳුරෙක් හම්බුණා. වඳුරාත් හරිම බඩගින්නේ හිටියේ. බල්ලා මොමොතාරෝට සිද්ධ වෙච්ච දේ වඳුරාට කිව්වාම, වඳුරාත් "කරුණාකරලා මටත් ටිකක් දෙන්න!" කියලා ඇහුවා. මොමොතාරෝ එයාගේ කිබි දංගෝ එකකින් තවත් භාගයක් වඳුරාට දුන්නා. වඳුරාත් සතුටින් කිබි දංගෝ එක කාලා "මම ඔයාට උදව් කරන්නම්! මම ගස් උඩින් ගිහින් ඔයාට පාර පෙන්වන්නම්!" කියලා මොමොතාරෝ එක්ක එකතු වුණා. ඊට පස්සේ මොමොතාරෝට ලස්සන, ලොකු ෆෙසන්ට් කුරුල්ලෙක් හම්බුණා. ඒ කුරුල්ලාටත් මොමොතාරෝ කිබි දංගෝ දුන්නා. "මම අහසින් ගිහින් ඔයාට උදව් කරන්නම්! යක්ෂයෝ ඉන්න තැනක් දැක්කොත් මම ඔයාට කියන්නම්!" කියලා කුරුල්ලාත් මොමොතාරෝගේ ගමනට එකතු වුණා. දැන් මොමොතාරෝට දිරිමත් යාළුවෝ තුන් දෙනෙක් හිටියා: විශ්වාසවන්ත බල්ලා, දක්ෂ වඳුරා, සහ වේගවත් ෆෙසන්ට් කුරුල්ලා. හැමෝම එකතු වෙලා යක්ෂ දූපතට (ඔනිගාෂිමා) ළඟා වුණා. ඒ දූපත කළු ගල්වලින් හැදිලා, හරිම බය හිතෙන තැනක් වගේ තිබුණා. යක්ෂයෝ (ඔනි) හිටියේ හරිම ශක්තිමත්වයි. එයාලගේ ඇස් රතු පාටයි, අං තියෙනවා, හරිම භයානකයි. ඒත්, මොමොතාරෝ සහ එයාගේ යාළුවෝ කිසිම බයක් නැතුව යක්ෂයන්ගේ මාලිගාවට කඩා වැදුණා. බල්ලා යක්ෂයන්ගේ කකුල් හැපුවා, වඳුරා උඩ පැනලා එයාලගේ මුහුණු වලට නාගැට ගැහුවා, ෆෙසන්ට් කුරුල්ලා උඩින් පියාඹලා එයාලගේ ඇස්වලට කෙටුවා. මොමොතාරෝ එයාගේ ශක්තිමත් කඩුවෙන් දක්ෂ විදිහට සටන් කළා. එයාගේ හැම පහරක්ම හරිම බලවත් වුණා. සටන හරිම දරුණු වුණා. යක්ෂයෝ හිතුවේ නැහැ මෙහෙම පුංචි පිරිමි ළමයෙක් සහ සත්තු තුන් දෙනෙක් එයාලට මේ තරම් හොඳට සටන් කරයි කියලා. ටික වෙලාවකින්, යක්ෂයන්ගේ නායකයා, "ඔනිගාෂිරා" කියන ලොකු යක්ෂයා, මොමොතාරෝගේ කඩුවෙන් තුවාල වෙලා බිම වැටුණා. එයා හරිම බය වෙලා, "අනේ, කරුණාකරලා අපිව මරන්න එපා! අපි ආයෙ කවදාවත් මිනිස්සුන්ට කරදර කරන්නේ නැහැ! අපි පොරොන්දු වෙනවා! කරුණාකරලා අපිට සමාවෙන්න!" කියලා මොමොතාරෝගෙන් සමාව ඉල්ලුවා. යක්ෂයෝ එයාලා හොරකම් කරපු රන්, රිදී, වටිනා ගල් වගේ හැම වස්තුවක්ම පෙට්ටියක දාලා මොමොතාරෝට දුන්නා. මොමොතාරෝ ඒ හැමදේම අරන්, එයාගේ විශ්වාසවන්ත යාළුවෝ තුන් දෙනත් එක්ක සතුටින් ගෙදර ආවා. මොමොතාරෝ එයාගේ අම්මයි තාත්තයි ළඟට ගියාම, එයාලා හරිම සතුටු වුණා. මුළු ගමම මොමොතාරෝව පිළිගත්තේ වීරයෙක් විදිහටයි. එදා ඉඳන් මොමොතාරෝ, එයාගේ අම්මයි තාත්තයි එක්කත්, එයාගේ හොඳම යාළුවෝ තුන් දෙනාත් එක්කත්, සතුටින්, සාමයෙන් ජීවත් වුණා. යක්ෂයෝ ආයෙ කවදාවත් මිනිස්සුන්ට කරදර කළේ නැහැ. මේ මොමොතාරෝ (Momotarō) කතාවෙන් අපිට තේරෙනවා නේද, ධෛර්යය, මිත්‍රත්වය සහ යහපතේ ජයග්‍රහණය කියන දේවල් කොච්චර වටිනවද කියලා. මොමොතාරෝ වගේම, අපිත් අපේ ජීවිතයේ ඉලක්ක වෙනුවෙන් කැපවීමෙන් වැඩ කළොත්, කොච්චර අමාරු වුණත්, අපිට ඒවා දිනා ගන්න පුළුවන්. මේ කතාව ඔයාලටත් සතුටක් ගෙනාවා කියලා හිතනවා. තවත් මේ වගේ ජපන් කතාවක් ගැන දැනගන්න ඕන නම් react කරන්න අමතක කරන්න එපා. ( 𝐼𝓈𝒽𝒶𝓃 𝑅𝒥 ) 𝗝.𝗜 𝗭𝗼𝗻𝗲...✍ FOLLOW US ON 🔴 YouTube 👇 https://www.youtube.com/@JapanInsightZone 🔴Facebook👇 https://www.facebook.com/profile.php?id=61565069654765&mibextid=ZbWKwL 🔴Telegram 👇 https://t.me/JapanInsightZone 🔴Whatsapp 👇 https://whatsapp.com/channel/0029VacV9pmLdQedAEUTH41P