‏التماس : دور اندیشی پیشه کنید و به ایران و ایرانیان زخم زبان نزنید. این لحظه‌های درد و خشم برای ایران پایان خواهد یافت. ایران در هر حال و در هر شرایط همسایه ما است و خواهد بود. ایران با سربلندی و وقار بیشتر قد خواهد برافراشت. ایران آرامگاه فردوسی، سعدی، حافظ، خیام و ده‌ها و صدها فیلسوف، عارف و شخصیت فرازمانه‌ای است که تاریخ و هویت فرهنگی ما به آثار کوه‌پیکر آن‌ها تکیه زده است. کوچک‌ترین حمایتی که می‌توانیم از ایران کنیم، ابراز سخن نیک به زبان شیرین و بی‌ کرانه ی پارسی است. افغانستان در جنگ عثمانی‌ها با انگلیس طرف ترک‌ها را گرفت و تا امروز ملت ترکیه با شنیدن نام افغانستان و افغان، آن لحظه ی تاریخی را به یاد می‌آورند. هر بمبی که بر ایران ریخته می‌شود، پیکر فرهنگی مشترک‌مان زخم می‌خورد و آه می‌کشد. ایران بسیار بزرگ‌تر از آن است که بلعیده شود. به پیکر خود زخم نزنید. درین نزاع دو تا پرچم زیاد نیست. یکی پرچم ایران و دیگر پرچم اسراییل. انتخاب خیلی آسان است. رسید مژده که ایامِ غم نخواهد ماند چنان نماند، چنین نیز هم نخواهد ماند بدین رواقِ زبرجد نوشته‌اند به زر که: «جز نکوییِ اهلِ کرم نخواهد ماند»