"İnsanların çeşit çeşit kurbanlarla Sana yakınlaştığını görüyorum. Yâ Rabb, ben de Sana hüznümle tekarrubta bulunuyorum (yaklaşıyorum).." خرج علي بن الفتح الحلبي يوم النحر، فرأى الناس يتقربون إلى الله عز وجل، وهو فقير لا دينار له، فانتحى جانبا فقال: یا رب أرى الناس يتقربون إليك بألوان الذبائح، وإني تقربت إليك بحزني ثم غشي عليه، فأفاق، ثم قال: إلهي إلى متى ترددني في دار الدنيا محزونا، فاقبضني إليك، فوقع من ساعته ميتاً. مثير العزم لابن الجوزي ۳۰۹/۱ Ali b. el-Feth el-Halebî rahimehullah kurban bayramı günü evinden çıktığında insanların kurbanlarıyla Allah azze ve celle'ye tekarrubta bulunduğunu gördü. (Kendisi ise yoksuldu ve malı yoktu. Bir kenara çekildi) ve dedi ki: "İnsanların çeşit çeşit kurbanlarla Sana yakınlaştığını görüyorum. Yâ Rabb, ben de Sana hüznümle tekarrubta bulunuyorum (yaklaşıyorum).." Sonra kendinden geçti. Sonra ayıldı, sonra dedi ki: "Allah'ım! Ne zamana kadar bu dünyâda beni kederli yaşatacaksın? Beni, Sana kavuştur.." Derken o ânda vefât etti. İbnu'l Cevzî, Musîru'l-Azm 1/309