
SALIH SELIMOGLU ESERLERI
25 subscribers
About SALIH SELIMOGLU ESERLERI
2002 yılında YEDITEPE UNIVERSITESI GUZEL SANATLAR FAKÜLTESI RESIM BÖLÜMÜ mezun olmustur. İstanbul'da kendi atölyesinde çalışmalarına devam etmektedir. Yaptığı çalışmalarda Modern Sanat ve Osmanlı Hat Sanatını harmanlamaktadır.
Similar Channels
Swipe to see more
Posts

طرف، بلکه شاهد: وجدانی که با هنر سخن میگوید من طرف نیستم. من وجدانم. نه صدای قدرت، نه صدای مخالفت، نه شرق، نه غرب. من فقط صدای سرکوبشدگان، حافظه فراموششدگان، فریاد کسانی بودم که از ترس سکوت کردهاند. من هنرم را زینت ندیدم، بلکه مقاومت دانستم. چرا که بعضی دردها را نمیتوان نقاشی کرد، باید فریاد زد. بعضی حقیقتها را نمیتوان گفت، باید نشان داد. و بعضی سکوتها فقط با هنر میشکند. در “خواب عمیق”، نام کودکان زیر بمباران را بر بالشهایشان نوشتم. در جنگ آمریکا و عراق، سپر انسانی شدم؛ چون دستان یک نقاش گاه نباید قلم، بلکه جان حمل کند. در آثارم گوشها به دیوار آویخته شدند، دستها به سوی آسمان دراز شدند؛ چون در این دوران، بزرگترین فاجعه، نشنیدن فریاد و نفهمیدن سکوت است. امروز مردم ایران برای رهایی از ظالم خود، چشم به شمشیر ظالم دیگری دوختهاند. اما من میگویم: آزادی از بیرون نمیآید. رهایی واقعی از شکست ترس در درون آغاز میشود. برای همین این مقاله را نوشتم. چون انسان با صدای خودش، نه با دست دیگری، سرنوشتش را تغییر میدهد. من با هنر سخن گفتم. و با هر ضربه قلممو، با هر کلمه، با هر اثر، فقط یک چیز گفتم: من در کنار حقوق بشر و مردم ستمدیدهام، اما در هیچ صف ظالمی نیستم. — صالح سلیماوغلو

“Bir Rejimin Çöküşü, Bir Halkın Doğuşu Olabilir” Salih Selimoğlu İran’da bir halk, sessizce çığlık atıyor. Sokaklarda değil artık, kalbinde… Yıllarca kandırılmış, korkutulmuş, bastırılmış bir halk. Adına İslam denmiş ama içinde Allah’tan çok iktidar olan bir rejimin esiri… Oysa bu halk bir zamanlar şiirin, bilgeliğin, bilimin ve vicdanın sesi değil miydi? Şimdi? Şimdi, her sabah mezara bir gencini daha uğurluyor. Ya idam sehpasında, ya sınır dışı edilen bir uçakta, ya da içinden inanç sökülmüş bir dua gibi sessiz… Hatırlıyor musunuz Zehak’ı? Pers mitolojisinde omuzlarında iki yılan besleyen zalim kralı… O yılanlar her gün iki gencin beyniyle beslenirdi. Bugün İran’da o efsane gerçek oldu. Her gün Mahsa’nın saçları, Nida’nın sesi, Tomaj’ın şarkısı o yılanlara yem ediliyor. Her gün bir anne, oğlunun cenazesi için “kullandığımız kurşunun parasını getir” cevabını alıyor. Ve dünya? Bazen sadece bakıyor. Bazen de alkışlıyor, çünkü İran rejimi, Gazze’deki kanın üstüne perde çekmiş. Sanki başkasının acısıyla kendi suçunu aklamaya çalışıyor. Ama göz göre göre halkını öldüren bir rejimin, başka halklar için gerçekten adalet istediğine kim inanır? Sadece İsrail’e değil, kendi halkına da savaş açmış bir iktidar bu. Ve bu iktidarın çöküşü, yalnız İran’ı değil, tüm bir coğrafyayı özgürleştirebilir. 📌 Suriye’de, Yemen’de, Lübnan’da dökülen kan diner… 📌 Filistin davası, samimi ellerin sesiyle yeniden anlam kazanır… 📌 Din, devletin değil, kalbin alanına geri döner… 📌 Gençler tekrar düşünür, üretir, inşa eder… 📌 Müslüman coğrafya, içindeki gerçek imanla barışır… 📌 Dünya barışı, bir tehditten daha kurtulur… Şimdi o karanlık sarayda hâlâ oturanlar sanıyorlar ki bu halk sonsuza dek susacak. Ama unuttukları bir şey var: Bazen bir fısıltı, en kalabalık nutku bastırır. Bazen bir şairin dizesi, bir rejimi yıkar. Bu halk yeniden yazacak kendi şiirini. Ama bu kez alnı açık, sesi gür ve gözleri yaşlı olacak. Çünkü bu kez gözyaşı korkudan değil, doğan bir sabahın ışığından gelecek. Sen de o ışığa yüzünü dön. Çünkü bu halk, artık yalnız değil. Kalbimizle, sesimizle, yüreğimizle yanındayız.

ملت در چنگال ضحاک: زمان بیداری ایران فرا رسیده است ایران دیگر تنها یک سرزمین نیست، بلکه نامی برای یک جهنم زنده است. سالهاست که سکوت، ترس و درد بر این خاک حکومت میکنند. جوانان پیش از آنکه طعم زندگی را بچشند، به دار آویخته میشوند. زنان بهخاطر نشان دادن مویشان در خیابان کتک میخورند، مورد تجاوز قرار میگیرند و کشته میشوند. هزاران نفر فقط بهخاطر شرکت در اعتراضات مسالمتآمیز ناپدید میشوند. در اتاقهای شکنجه، صداها خاموش میشود؛ زیرا این رژیم بیش از هر چیز از سکوت تغذیه میکند. در ایران امروز، خواستن حق تبدیل به جرم شده است. بیگناه بودن حکم اعدام دارد. خواستن زندگی آزاد، معادل خیانت است. اقتصاد سقوط کرده، فساد و رشوهخواری فراگیر شده است. در حالی که نزدیکان به رژیم در تجمل زندگی میکنند، مردم در زبالهها به دنبال غذا میگردند. جوانان از ناامیدی به مواد مخدر پناه میبرند. فحشا، الکل، قمار دیگر گناه نیستند، بلکه راهی برای زنده ماندن شدهاند. زندانها پر شدهاند و خیابانها به گورستان تبدیل شدهاند. این سرنوشت نیست، این یک نفرین است. و اکنون زمان شکستن این نفرین فرا رسیده است. ایران در چنگال ضحاکِ اسطورهایاش میلرزد. همان هیولایی که مغز بیگناهان را میخورد، اینک با نامی دیگر و همان طمع، بر مردم چنگ انداخته است. ضحاک دیگر افسانه نیست؛ ضحاک همین رژیم است. و همانطور که در افسانهها آمده، ملت باید بیدار شود. اکنون زمان ترس نیست؛ زمان شجاعت است. اکنون زمان سکوت نیست؛ زمان فریاد است. ما در نقطهای ایستادهایم که هر فردی باید سرنوشت خود را تعیین کند. زیرا اگر ما سخن نگوییم، ما را برای همیشه خاموش خواهند کرد SALIHOO