ثناءالله شاکر

ثناءالله شاکر

2/5/2025, 2:16:19 PM

لومړۍ غیرمنقوط کلام د دل ده درده وهمه د صحرا ور ځما سلګو سلګو واکړی دالله ور دل می سوځوی د احـساس اور ګل د دل می مړاوی کړی دآه ور راسه راسه حُرکلام لرمه لاس کی مرګ کله ګوری ده ګل او ځما ور مدام حال می ماحول کـــړی دی مدام ورځ کی،آصـال کړی وا ور سحرکله کله آصال مدام وی ګله ځکه لمر کله وا کړی د سودا ور عمر درومی واړه مرد او مرآه مړی دلداره لاس که وا می د دل دماوا ور آصال "ماښام" مراةُ "ښځه" لیکوال ثناءالله شاکر

ثناءالله شاکر

2/6/2025, 9:54:33 AM

بې مطلع غزل هجر دې یارکه دې حالت ته رســــــــولې یم اوس چې فلم کی یار دبل ځې ژړا ماته راځې زما هیلۍ ټولې په ژوند راته ژوندې ښخې کړی سپین سترګي تې ګوره راروانه ده دعا تاته راځې پیر ناکام سو فال بینه ته مې ورغوي وګوره دکم ښکلی ازار ده دعشق کاروبار شاته راځې شاعرسړی یم ښکلی چې ووینم طاقت مې نسې یامې خوله ورته اوبه سې یا خندا ته راځې ستړي دعا او دمینې کرامت یو کړل لاسونه ته ور وګوره دکلونو مرور نن خوا ته راځې ښکلو پسې نه ، دښکلو په خبرو پسې مرم شاکره پتنګ شمعه ته نه ړنا ته راځې شاعر ثناءالله شاکر

ثناءالله شاکر

2/6/2025, 9:57:43 AM

ستره آرزو مې دژوندون دیدن دمدینې خدایه ماجاروکــش که دحبـیب دشنې روضې خدایه چې سترګي وغوړوم په شنې ګنبدې ولګــیږی دحبیب په کلی مې ســـــترګي که مرې خدایه چې هر سهار جنت البقیع هدیرې ته لاړشـــــم اوهـــر سهار وکړم دیدن د یار د کوڅې خدایه چې دمدینې خاورې رانجه کړم عاصي سترګو ته بخت به نوکر سې،که سفرمې سو هورې خدایه چې ټوله ورځ دمدینې لارو کوڅو کی وګرځېږم شپه یوسم تر مقامِ ابراهیم او ترکعبې خدایه دمدینې حســــین وطن او زه عاصـي ثناءالله یوځای کیدل یې وځې دعقل د احاطې خدایه

ثناءالله شاکر

2/20/2025, 9:50:25 AM

دخفګان حال نه وایې مبالغه کوی مقصد عسل ســترګیه ښه نه کوی ده دوه ورونو مینځ کی خبره راځي بالا دی خپله خوښه چِ هرڅه کوی دزُهدو سره تقوا دمیخورو سره مدهوش شاکر جانه دوه مخې ده څه کوی لیکوال شاکرمُلا