مینڈیاں بے وٙس کُوکاں دهاڑاں تے، نئیں کیتا ای غور خیال سجن ایں دل وِچ لکھ لکھ آساں ہن، کدی آ بہسو مینڈے نال سجن توڑی جتیاں وچ نِتڑی جاں پئی، نہ غیر دے در تے ٹال سجن تینڈے کُتیاں دی بن کُتڑی ہاں میں، ہِک نظر کرم دی بھال سجن کلام: اِتھاں میں مُٹھڑی نِت جان بلب قِبلہ خالد حسنین خالد رحمتہ اللہ علیہ اور سید زبیب مسعود شاہ