*SANKİ SEN BU DÜNYADA HİÇ OLMADIN!* *AHİRETTEN İSE HİÇ AYRILMADIN!* *Ebâ Ümâme el-Bâhilî [radıyallahu anh] demiştir ki:* Allah Resûlü [sallallahu aleyhi vesellem] peygamber olarak gönderildiğinde, İblis'e askerleri gelerek, "Yeni bir peygamber gönderildi ve bir ümmet çıktı dediler. İblis, "Onlar dünyayı seviyor mu?" diye sordu. Onlar da, "Evet" dediler. Bunun üzerine iblis, "Eger dünyayı seviyorlarsa, putlara ibadet etmemelerine aldırış etmem. Şu üç şeyi yapmaları için onlara sabah akşam vesvese veririm: Malı haksız şekilde elde etmeyi, onu hak olmayan yerlerde harcamayı ve onu hakk olan yere vermemeyi. Bütün kötülükler, bu üç seye tâbidir" dedi. *Fudayl b. iyâz [rahmetullahi aleyh] demiştir ki:* "Eğer bütün dünya ahirette kendisiyle hesaba çekilmeyeceğim bir helâl olarak bana arzedilse, sizden biri üzerine bulaşmasın diye yanından geçtiği bir leşten kaçtığı gibi, ben de dünyadan kaçardım. *Hz. Ömer* [radryallahu anh] Şam'a geldiğinde Ebû Ubeyde b. Cerrâh [radyallahu anh] onu, yuları liften örülmüş bir deve üzerinde karşıladı. Hz. Ömer [radıyallahu anh] ona selâm verdi, hatırını sordu, sonra evine geldi. Evinde (esya olarak) kılıcı, kalkanı ve palanından başka bir sey görmeyince, Ebû Ubeyde'ye [radıyallahu anh], "Keske eşya edinseydin" dedi. O da, "Ey müminlerin emîri, bunlar bizi istirahat yerine (kabre) kadar ulaştırır" dedi. *Hasan-ı Basrî, Ömer b. Abdülaziz'e* [rahmetullahi aleyhima] yazdığı bir mektupta, "Selâm sana! Sen, bu dünyada üzerine en son ölüm yazılan ve ölmüş olan kimse gibisin' dedi. Ömer b. Abdülaziz de cevabinda söyle yazdı: "Selâm sana; Sanki sen bu dünyada hiç olmadın, ahiretten ise hiç ayrılmadın. *[İmam Gazâlî, Kimyâ-yı Saâdet]*