නිමිති නැතිවම ඔහේ ලියු පද අගට ඇයට වූ තැන් ද එමටය පෙමැති සිතකින් නොම ලියූ පද එහෙත් ඒ පද ඇගේ නමටය අරුත නොමැති මුත් ලියූ ඒ පද වෙනදා මෙන් නොව වඩා සුමටය රජත අකුරින් ලියූ ඒ පද තවම හිත ඇති ඇගේ පෙමටය ඇයට වැඩියෙන් මගේ අද පෙම හද පුරා දුන් තැන් ද එමටය පයට දූවිලි ලෙසින් වූ සම ඇගේ වනු එය මගේ පවටය කවට ඈ හට පෙම නොකර නිම පත් ලියා කවි ඇගෙම නමටය පෙමට පෙම දී දුලින අද පෙම අත් හලොත් මා අදම නිවටය > අනුශාන් මලින්ත 🤍