✔️از ادعا تا واقعیت ✍️سهند ایرانمهر روزنامه جوان نوشته: «برخی اطرافیان و نزدیکان دولت در دیدارهای خصوصی و دورهمی‌ها می‌گویند «ما داریم با ترامپ مذاکره می‌کنیم و شروع شده!» برخی فعالان سیاسی نیز می‌گویند ترامپ از آن ۱۲ شرط توافق عقب نشسته و در اظهارنظرها ملایم شده است. امریکا می‌خواهد یا ایران را مثل گرینلند با دلار بخرد، یا ایران مثل کانادا یکی از ایالت‌های امریکا شود تا مثلاً مالیات کمتری بدهد، یا مثل غزه مخالفان خود را از ایران براند، یعنی چیزی شبیه براندازی». 🔸این‌روزها استدلا‌هایی از این دست در برخی رسانه‌های داخلی قابل رصد است مقایسه ایران با گرینلند، کانادا یا حتی غزه، همگی نمونه‌هایی از قیاس‌های نادرست و ساده‌انکاری‌های مفرط هستند. گرینلند قلمرویی کوچکی با جمعیت اندک و وضعیت استراتژیک متفاوت با ایران است؛ کانادا نیز کشوری مستقل با ساختار حکومتی و اقتصادی مستحکم و روابط بین‌المللی پیچیده است؛ و وضعیت غزه ناشی از درگیری‌های منطقه‌ای و شرایط خاص سیاسی-امنیتی است که باز هم با ایران قابل مقایسه نیست. مبنای رفتار آمریکا در چارچوب رقابت‌های ژئوپلیتیکی و اقتصادی قابل فهم است و تغییرات داخلی ایران، به ویژه پس از انقلاب، تنها چالشی دیگر برای آمریکا محسوب می‌شود و نمی‌توان آن را عاملی دانست که به‌طور یک‌طرفه انگیزه تسلط آمریکا را افزایش داده باشد. 🔸زبان و لحن ترامپ به‌طورکلی اغراق‌آمیز است و هدف آن نیز جلب توجه رسانه‌هاست. وقتی ترامپ از عباراتی چون «خرید گرینلند» یا «الحاق کانادا» استفاده می‌کند بیشتر دنبال برانگیختن احساسات برای انتقال پیام سیاسی قوی به فضای داخل و خارج آمریکاست. پیام سیاسی قوی که ترامپ قصد دارد منتقل کند، معمولاً تأکید بر قدرت و برتری آمریکا در عرصه بین‌المللی است. او با استفاده از چنین عباراتی می‌خواهد این تصور را ایجاد کند که ایالات متحده ناممکن‌ها را ممکن می‌کند و آمریکای دوران او فاصله بین آرزو تا تحقق آن را برداشته‌است حتی اگر آن آرزو، از نظر حقوقی یا عملی غیرممکن باشد در این راستا هرچه لحن‌او غیرمتعارف‌تر باشد، مدیریت و‌تسلط او را بیشتر و تمرکز جهانیان به او را افزایش می‌دهد. 🔸حتی با توجه به اینکه آمریکا در برخی موارد از قوانین بین‌المللی سرپیچی کرده، ایده‌هایی مانند خرید یک کشور یا الحاق آن به عنوان ایالت، از منظر حقوقی و عملی بسیار دور از واقعیت هستند. قوانین بین‌المللی و ساختارهای سیاسی موجود اجازه چنین تغییرات بنیادی را نمی‌دهد و حتی درباره غزه در نهایت همه آنچه آمریکا و اسراییل می‌خواستند به اذعان خود آمریکاستیزان داخلی، ممکن نشد به عبارت دیگر، اگرچه آمریکا ممکن است در مواردی اقدامات یک‌طرفه انجام دهد، اما ایده‌هایی که ترامپ مطرح می‌کند به لحاظ عملی‌سازی بسیار دور از منطق و واقعیت‌های بین‌المللی است. بنابراین اظهارات ترامپ در این زمینه به دلیل اغراق، هدف تبلیغاتی و نیز عدم تطابق با واقعیت‌های عملی و حقوقی، بیشتر جنبه رتوریک و جلب توجه دارند. سخن آخر اینکه، این دست استدلال‌های روزنامه جوان که وقتی به غزه و مقاومت و‌ منطقه می‌رسد از رویای بربادرفته آمریکا می‌گوید و وقتی به مذاکره می‌رسد از «آمریکایِ قادر به انجام کارهای ناممکن»، یاد می‌کند، تناقض دیگری است که به جای خود قابل بررسی است. سهند ایرانمهر در واتس‌اپ: https://whatsapp.com/channel/0029VazakAH9WtC9jMbGGL3i