🌝 ଲେକ୍ସାନନ୍ଦ ଉବାଚ 🌝 ଆଜି ଯେଉଁ ବିଷୟରେ ଲେଖିବି। କଥାଟି ପ୍ରାୟ ସମସ୍ତେ ଜାଣନ୍ତି। ଦେଖନ୍ତି, ଆଲୋଚନା ବି କରନ୍ତି। କିନ୍ତୁ କଥାଟି ଯେବେ ଜଣେ ଲେଖିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରେ , ତା ଉପରେ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ଆରୋପ। ସତେ ଯେମିତି ସେ ଲେଖିକି ମସ୍ତବଡ଼ ଭୂଲଟେ କରି ପକେଇଲା। କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଲେଖିବି। ଲେଖିବା ଜରୁରୀ। ଏ ସମସ୍ୟା ନୁହେଁ, କିନ୍ତୁ ଆଲୋଚନା ଜରୁରୀ। ଏ ବିଷୟ ସମ୍ପର୍କରେ ଲେଖିବା ପାଇଁ ପ୍ରେରଣା ଦେଇଛନ୍ତି ଅନେକ ଜଣ। ଛାଡନ୍ତୁ ବିଷୟ ଉପରକୁ ଆସିବା। ଘଟଣା ଟି ଏ ପ୍ରକାରାନ୍ତ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ। ମୋର ଜଣେ ସାନ ଭଉଣୀ ଥରେ ପଚାରିଲା " ଭାଇ ମୁଁ ହଷ୍ଟେଲ ରେ ପଢ଼ି ପାରୁ ନାହିଁ ?"। ମୁଁ କାରଣ ପଚାରିବା ରେ ବି ଅବହେଳା କରିଲି ନାହିଁ। ଯାହା ମୁଁ ଶେଷ ରେ ବୁଝିଲି ତାହା ଏମିତି। ଯେହେତୁ ସେ ଏକ ସରକାରୀ କଲେଜ ରେ ପଢ଼େ,ତାକୁ ସରକାରୀ ହଷ୍ଟେଲରେ ରୁମ୍ ମିଳି ଥିଲା। ସେ ରୁମ ରେ ପାଖା ପାଖି ୪ ଜଣ ରୁହନ୍ତି। ତା କହିବା ମୁତାବକ ଦୁଇ ଜଣଙ୍କର ବୟ ଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ ଅଛି । ଏଇ ବୟସରେ ପ୍ରେମ କରିବେନି ଆଉ କୋଉ ବୟସ ରେ ପ୍ରେମ(?) କରିବେ। ଏଥିରେ ମୁଁ କିଛି ଅସୁବିଧା ପାଇଲି ନାହିଁ। ହଷ୍ଟେଲ ରେ ବି ଗୋଟେ ନୂଆ ପରମ୍ପରା ଅଛି। ଯଦି ତୁମ ସାଙ୍ଗଙ୍କର ପ୍ରେମିକ ଅଛି, ସେ ହେବ ତୁମ ଭାଇ। ଅନ୍ୟ ଝିଅ ମାନେ ସେ ପୁଅ କୁ ଭାଇ ବୋଲି ସମ୍ବୋଧନ କରନ୍ତି। ବିପରୀତ କ୍ଷେତ୍ରରେ ପୁଅ ମାନେ ଭଉଣୀ କରନ୍ତି କି ନାହିଁ , ମୁଁ ସନ୍ଦେହ ରେ ଅଛି। ତା କହିବା ମୁତାବକ ଏ ଦୁଇ ଜଣ ଦିନ ରାତି ଯେତେବେଳ ସମୟ ମିଳିଲା ଫୋନ୍ ରେ କଥା ହୁଅନ୍ତି। ରାତି ୨ ଯାଏ କୁଆଡେ ଭିଡ଼ିଓ କଲ୍ ରେ କଥା ଚାଲେ ବୋଲି ଏ ଦେଖିଛି। କେବେ କେବେ କୁଆଡେ ରାତି ପାହି ମଧ୍ୟ ସକାଳ ବି ହେଇ ଯାଏ। ଆଉ ଦିନ ବେଳା କ୍ଲାସ୍ ରେ ମେସେଜ ବି ଚାଲି ଥିବ। ମୁଁ ବୁଝିଲି ଯେ ପିଲାଏ ଏବେ ପ୍ରେମ ରେ ବ୍ୟସ୍ତ।ପାଠ ପଢ଼ିବାକୁ ଆଉ ସମୟ କାହିଁ !! ଆଉ କୁଆଡେ ଦିନେ ଦିନେ ମେସେଜ କି କଲ୍ ଆସିବା କିଛି ଦିନ ପାଇଁ ବନ୍ଦ ହେଇ ଯାଏ। କାରଣ କୁଆଡେ ସେମାନଙ୍କର ଝଗଡ଼ା ହେଇଛି। ସେ କହିଲା ଭାଇ ସେମାନେ ଝଗଡ଼ା କଲେ ମୁଁ ଶାନ୍ତି ରେ ଶୋଇ ପାରେ ନାହିଁ। ମୁଁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲି, ସେମାନେ ଝଗଡ଼ା କଲେ ତୁ କାହିଁକି ଶୋଇ ପାରୁ ନାହ୍ନୁ। ଝଗଡ଼ା ହେବ ମାନେ ତା ସାଙ୍ଗ କୁଆଡେ କାନ୍ଦେ। ଖାଏନି। ଘରକୁ ବି କଲ୍ କରେନି। ସବୁ ବେଳେ ଖଟ ଉପରେ ପଡ଼ି କି ରୁହେ। ଏତିକି ରେ କଥା ସରେନି। ସେ ପୁଅ ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତଙ୍କୁ କଲ୍ କରେ । ସେ ଝିଅ କଣ କରୁଛି ଏମାନଙ୍କର ପାଖରୁ ଵୁଝେ। ସାଙ୍ଗର ବୟଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ କଲ୍ ନ ଉଠେଇଲେ ଆଉ ତ୍ରାହି ନାହିଁ। ଘନଘନ କଲ୍ ଆଉ ମେସେଜ । ସେମାନେ ମୋତେ ମଝିରେ ରଖି ଝଗଡ଼ା କରନ୍ତି। ସେ ପୁଅ ତା ସପକ୍ଷ ରେ ମୋତେ କହୁ ଥିବ ତ ପୁଣି ମୋ ସାଙ୍ଗ ସେ ପୁଅ ବିପକ୍ଷ ରେ ମୋତେ କହୁଥିବ। ସତେ ଯେମିତି ମୁଁ ଜଜ୍। ମୁଁ ବିଚରା ବଳି ପଡେ। ଏଇ ଝଗଡ଼ା ପୁଣି ଶାନ୍ତ ପଡ଼ି ଯାଏ। ପୁଣି ପ୍ରେମ ଗପ ଚାଲେ। ଏତିକି ରେ କୋଉ ତ୍ରାହି ଅଛି। ଯଦି ସେମାନଙ୍କର ଭିତରୁ କାହାର ଗୋଟେ ଜନ୍ମ ଦିନ ଆସୁଥିବ, ଗୋଟେ ଯାତ୍ରା ଚାଲେ ରୁମ୍ ରେ। ସେ ପୁଅ ଦୂରରେ ରହିଲେ ବି ଆମ ରୁମ ରେ କେକ୍ କଟାଯାଏ । ସଜା ହୁଏ। ଭିଡ଼ିଓ କଲ୍ ରେ ସେ ସବୁର ଲାଇଭ ଷ୍ଟ୍ରିମିଙ୍ଗ ହୁଏ। କଥା କଣ ଏତିକି କି ! ଗୋଟେ କଣ ମାସିକିଆ ବ୍ରେକ ଅପ ହୁଏ। ମାସକ ଯାଏ ସବୁ ବନ୍ଦ। ମଣିଷ ଟିକେ ଶାନ୍ତି ରେ ନିଃଶ୍ୱାସ ମାରେ। ବିଚରା କଷ୍ଟ ପାଏ ସେତେବେଳେ WhatsApp ଆଉ ଇନଷ୍ଟା। ଯୋଉ ହୃଦୟ ଭଙ୍ଗା ଷ୍ଟାଟସ୍। ଏମିତି ଲାଗେ ଇଏ ଆତ୍ମହତ୍ୟା କରି ଦେବନି ତ!! ଇୟେ କଥା କଣ ସେତିକି ସୋସିଆଲ ମିଡିଆରେ ବ୍ଲକ କରା କରି ହେବେ। DP CHANGE ହେବ। ହେଲୋ ଟ୍ୟୁନ ବଦଳା ଯିବ। ଏଇମିତି ସବୁ ଘଟଣା କ୍ରମ। ମୋର କହିବା କଥା ଏପରି ଘଟଣା ଯୁବପିଢି ମାନଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଘଟୁଛି। କେବଳ ଝିଅଟେ ନୁହେଁ, ପୁଅ ମାନଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଅନୁରୂପ ଘଟଣା ମଧ୍ୟ ଦେଖା ଯାଉଛି। ଏଇପରି ଘଟଣାର ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଭଳି ଆତ୍ମହତ୍ୟା, ଅଶ୍ଳୀଳ ଭିଡ଼ିଓ ଭାଇରାଲ୍, ମାନସିକ ଦୁଶ୍ଚିନ୍ତା ଏପରିକି ବଳାତ୍କାର ଖବର ମଧ୍ୟ ଆସିବାର ନଜିର ଅଛି। ଏ ସବୁ ପ୍ରେମ ନାମ ରେ ଭାଣ୍ଡାମୀ। ପ୍ରେମ ଏପରି ପ୍ରକାର ରେ ହେଉଛି ଯେ ଜଣେ ମେଧାବୀ ଛାତ୍ର ବି ଫେଲ୍ ହେଇ କ୍ୟାରିୟର ବର୍ବାଦ କରୁଛି। ପୁଣି କିଏ ହାତ କାଟିଲାଣି ତ ପୁଣି କିଏ ଫୋନ୍ ରାଗି କି ଭାଙ୍ଗିଲାଣି ! ଆପଣ ଭାବନ୍ତୁ ଜଣେ ଯଦି ଏଇ ସବୁଥିରେ ଦିନ ସାରା ସମୟ ଦେବ ସେ ପଢ଼ିବ କେତେବେଳେ। ଏଇ ଯୋଉ ପ୍ରେମ(?) ଏପରି ଅବସ୍ଥାକୁ ଚାଲି ଆସିଲାଣି ଯେ , ଜଣା ନାହିଁ ଜଣେ ମଣିଷର ପ୍ରେମିକା/ପ୍ରେମିକ ଋତୁ ଭଳି ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୁଅନ୍ତି। ଅବଶ୍ୟ ଆଗ ଭଳି ଝିଅ - ପୁଅ ଫେରାର ହେବା କମିଗଲାଣି। ସତ କଥା ହେଲା ପ୍ରେମ ଭଳି ପବିତ୍ର ଜିନିଷ ଏମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଆଜି କଳୁଷିତ ହେଉଛି। ଯାହା ତ OYO COMPANY କୁ ବଦନାମ୍ କଲେ। ଏ ଘଟଣା ସବୁ ବେଶୀ ବର୍ଷର ନୁହେଁ। ଏଇ କିଛି ବର୍ଷ ଭିତରେ ବିକଟାଳ ରୂପ ଧାରଣ କରିଛି। ବୋଧେ ହୁଏ ଏହାକୁ ପ୍ରେମ ନ କୁହା ଯାଇ, ଅଲଗା କିଛି କୁହା କଲେ ପ୍ରେମ ଶବ୍ଦର ମର୍ଯ୍ୟାଦା ରହିବ। ✍️ LEXBHAI