ALGI VE TASAVVUR ÜZERİNE “Peygamber savaş yapmamıştır” veya “Sadece savunma savaşı yapmıştır” diyerek hakikate aykırı söylemler geliştirmek, hayatın gerçeklerini bilmeden algı üzerinden din tanımı yapmaktır. Hz. Peygamber’in hayatında savaş da vardır barış da, darlık da vardır genişlik de, yenilgi de vardır zafer de, fakirlik de vardır zenginlik de. Unutmakalım ki Peygamber Efendimiz insandır. İnsani şeyleri ondan uzak tutarak aşırı bir tenzih düşüncesi geliştirmek Hz. Peygamber’i buharlaştırır. Onu örnek olmaktan çıkarır. Hadisleri ve sünneti geçersiz hâle getirir. “Peygamber herkesi affederdi, onun hayatı hoşgörüydü, kimseye beddua etmezdi, savaş yapmazdı, tüm dinlere müsamaha gösterirdi, fasıklara hoşgörülüydü, ibadetlerde zorlamazdı, kitap ehlini överdi, tesettürü mecbur tutmazdı, ceza hukukunu uygulamazdı” vb. söylemler üzerinden bir nübüvvet algısı oluşturmak sadece modernitenin önünü açmak için yapılan ihanet çalışmalarıdır. Demokrasi, insan hakları ve laiklik gibi söylemlerle içi doldurulmak istenen bu düşünceler, ülkemizde misyonerlik çalışmalarının önünü açar ve sonunda Müslüman çocuklarının ellerinden Kur’an-ı Kerim’i alırlar ve yerine İncil’i tutuştururlar. İncil’i tutuşturmasa bile İslâm dinini tamanmen işlevsiz kılar. Bütün bunların olmaması için Kur’an ve Sünnet her an önde ve bağlayıcı olmalıdır. Hiçbir kitap Kur’an-ı Kerim’e denk görülmediği gibi hiçbir kanaat önderi de Resulullah’la kıyaslanmamalıdır. Her kitap Kur’an’dan onay aldığı kadar geçerli ve değerli; her şahsiyet de Peygamber Efendimiz’in sünnetiyle hayatına anlam verdiği kadar meşrudur. Kur’an-ı Kerim ve sünnete uymayan; hayatına vahiyle anlam vermeyen kişi, beşer olsa da İslâm nazarında insan değildir. Beşeriyetten insaniyete terakkinin anahtarı, vahye ittibadır. MEHMET SÜRMELİ