*Canlı İmanı Kötülüklerle Öldürmemek* Maneviyat düşüncesinin en asli temellerinden biri Allah'a ve ahiret gününe inanmaktır, yani iman sahibi olmaktır. Ancak bu inanış yani iman sadece bir kelime tekrarı olarak görülmemelidir. İman, eylem ile karşılıklı ve bağımlı bir ilişkiye sahiptir. İman; kişinin elinde, sürekli beslemesi, sağlıklı tutması, aksi taktirde zayıflayıp ölmesi mümkün bir canlı organizmaya benzer. Bu organizma ise eylemlerle yani iyi davranışlarla canlı ve sağlıklı tutulur. [Aynı şekilde canlı, sağlıklı, sağlam bir yapıya sahip ise bu organizma - yani kişinin imanı güçlü ise - onun iyi davranışlarına yönelik itici ve destekleyici bir etkiye sahip olacaktır. İman - eylem arasındaki karşılıklı ve bağımlı ilişki de buradan kaynaklanmaktadır.] İyi olmak, iyilik yapmak, kötülükten, zulümden, haksızlıktan uzak durmak, kişisel menfaat ve bencilliği eylemlerin merkezine koymamak, başkasına karşı empati ve merhamet ekseninde bir tavır sergilemek, ihtiyaç sahiplerine karşı gözü, kulağı kapalı kesilmemek, her türlü bireysel ve toplumsal ilişkide kendi menfaatine ters düşse bile hak ve adalet ilkesini benimsemek, elinden ve dilinden insanların emin olduğu, güvenilir, sözüne sadık biri olmak gibi iyilik eylemleri kişinin uhdesinde bulunan iman organizmasının güçlenmesine ve sayılanlar ve bunun gibi diğer iyi eylemlerin zıddı olan kötülükler de zayıflamasına ve dikkat edilmediği, kötülüklerde devam ve ısrar edildiği taktirde ölmesine yol açacaktır. Bir kere insanın imanı ölürse, artık onun iyi davranışlarda bulunmasının motoru da durur ki bu aynı zamanda, kişinin bir kötülük çukuruna, girdabına düşmesi demektir. Maneviyat düşüncesinin bir temel direği de zerre imanı olanın cennete girecek olmasıdır. Zerre iman demek kişinin canlı iman organizmasının ölmemiş hâlâ sağ olduğu ve bu da kişinin düşük seviyede olsa bile, kötü eylemlerinin hâlâ iyi eylemlerini geçmediği anlamına gelir. Yani cılız da olsa hâlâ nefesi olan bir imana sahip kişinin davranışlarında iyilik hâlâ kötülüğü geçmekte, kişi kötü eylemlerine devam etse bile bunlarda ısrar etmemekte ve kalbindeki iyi olma düşüncesi hâlâ varlığını devam ettirmektedir.