SPH134 Als God de Vader, Christus niet verordineerd had tot Middelaar, was er geen voorspraak om met Hem te handelen over de verloren zondaar. Medezondaar, van nature liggen we allemaal verloren in onze diepe val in het Paradijs. We gaan ook niet verloren, maar we liggen reeds verloren!!! In ons aller bondshoofd Adam, zijn we gevallen in onze actieve doodstaat. Toch zijn we allemaal, stuk voor stuk, persoonlijk aansprakelijk voor onze val. Is dat wel eens een blijvende, onhoudbare nood in jouw ziel geworden? Dat jij en Legio, de Heere, met elke zonde die we doen, recht in Zijn aangezicht slaan? En dat we daar niet de minste rouw, verdriet of wroeging over hebben, maar er 'vrolijk' op los zondigen? Doet het jou en Legio pijn, dat we door onze erfzonden, totaal verdorven zijn? Elke dag, elke nacht, ziet de Heere nu Zijn menselijke schepselen, die HIJ zo volmaakt geschapen heeft, in hun walgelijkheid liggen. Wat doen we de Heere daar toch een verdriet mee, ja, wat tergen we de Heere hè, vind je niet? Of bekommer je je daar niet over? Rechtvaardig zou de Heere ons allen, eeuwig in deze verdorven toestand kunnen laten. Ja, HIJ moet ons zelfs rechtvaardig, om al onze zonden, voor eeuwig verdoemen in de rampzaligheid... Kun je bevatten, dat de HEERE een mogelijkheid heeft gemaakt, om die welverdiende straf te ontgaan en wederom tot genade te komen? Nee, dat kan geen schepsel, dat is enkel en alleen, Gods' eeuwig, vrijmachtig, souverein welbehagen. In de nooit begonnen eeuwigheid, heeft de HEERE besloten, dat er mensen, zalig moesten worden. Deze mensen zijn door Hem uitverkoren, die HIJ in de tijd gaat zaligen. Maar hoe moest dat dan? Er is geen schepsel, die de oneindige, ondeelbare toorn van de HEERE kan voldoen, ook niet, al zou de mens eeuwig in de rampzaligheid liggen, want anders zou er een einde aan de rampzaligheid kunnen komen... Met eerbied gezegd, kwam de HEERE hiermee in conflict met Zijn deugden. De HEERE kan geen afstand doen van Zijn recht, om de zondaar voor eeuwig te straffen, maar ook niet van Zijn barmhartigheid, om de uitverkorenen te zaligen. Jeremia 3: 19. Ik zeide wel: Hoe zal Ik u onder de kinderen zetten, en u geven het gewenste land, de sierlijke erfenis van de heirscharen der heidenen? Maar Ik zeide: Gij zult tot Mij roepen: Mijn Vader; en gij zult van achter Mij niet afkeren. Weet je wat de Heere Jezus, God de Zoon toen wilde doen? HIJ heeft Zich Borg gesteld, om de oneindige straf op de zonden, voor de uitverkorenen te dragen en weg te dragen, maar heeft ook een eeuwige erfenis verworven voor Zijn kinderen, zodat zij eeuwig met God Drieënig verzoend zijn, en straks eeuwig God Drieënig mogen grootmaken in de eeuwige heerlijkheid. Psalm 85. Nu hebben al Gods' kinderen, een Voorspraak, (dat is een advocaat, iemand die je zaken behartigt) in de hemel, voor God de Vader. De Heere Jezus behartigt niet alleen de zaken voor Zijn kinderen, maar ze zijn Zijn eigendom geworden! Dag en nacht is de Heere Jezus nu biddende voor het aangezicht van Zijn Vader. Johannes 17: 9. Ik bid voor hen; Ik bid niet voor de wereld, maar voor degenen die Gij Mij gegeven hebt, want zij zijn Uwe. Lees dit hele hoofdstuk van Johannes 17 eens uit Gods' woord als je wilt. Het is zo onbevattelijk, dat God Drieënig, weer met Zijn uitverkorenen, in Christus bloedverdienste, gemeenschap kan en wil hebben. Maar hoe kun je nu in ZIJN gemeenschap komen? Kun je daar zelf wat aan doen? Ach nee, daar kan geen mens zelf wat aan doen, dat is enkel en alleen genade bij de HEERE vandaan. Vroeger zeiden ze wel eens, dat je met je armen over elkaar zalig wordt. Het is alleen door het toegepaste werk van de Heilige Geest, die de Borgverdienste van Christus in het hart van ZIJN uitverkorenen uitstort en werkt. Efeze 2: 4. Maar God, Die rijk is in barmhartigheid, door Zijn grote liefde waarmede Hij ons liefgehad heeft, 5. Ook toen wij dood waren door de misdaden, heeft ons levend gemaakt met Christus (uit genade zijt gij zalig geworden), 6. En heeft ons medeopgewekt, en heeft ons medegezet in den hemel in Christus Jezus; 7. Opdat Hij zou betonen in de toekomende eeuwen den uitnemenden rijkdom Zijner genade, door de goedertierenheid over ons in Christus Jezus. 8. Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof, en dat niet uit u, het is Gods gave; 9. Niet uit de werken, opdat niemand roeme. Moet je dan wel je best daar voor doen? Och lezer, als de zonden gaan drukken, als je in een Godsgemis terecht bent gebracht, dan ga je niet in dodelijke lijdelijkheid afwachten, of je ooit wederomgeboren wordt. Nee, het wordt dan een blijvende, onhoudbare nood in jouw leven, dat je buiten God leeft. O, dan ervaar je bevindelijk, wat je de Heere aandoet met jouw zonden. Dan zeg je niet meer, dat je toch niets aan je zaligheid kunt doen. Maar dan lig je dag en nacht, uitziend te kermen en te smeken, of de HEERE nog met zo'n doemwaardig mens als jij en Legio, van doen wil hebben. Je 'ruikt' je eigen stinkende zondige staat dan... Dan leef je Psalm 51 zo in: 5. Want ik ken mijn overtredingen, en mijn zonde is steeds voor mij. 6. Tegen U, U alleen, heb ik gezondigd, en gedaan wat kwaad is in Uw ogen; opdat Gij rechtvaardig zijt in Uw spreken en rein zijt in Uw richten. 7. Zie, ik ben in ongerechtigheid geboren, en in zonde heeft mij mijn moeder ontvangen. O, dan zie je de dood voor ogen, omdat je zo zondigt, zo'n zondig bestaan hebt! Dan ga je de HEERE billijken in ZIJN rechtvaardige toorn, maar ook in Zijn rechtvaardig vonnis over al jouw zonden. En dat is dan geen aangeleerde geloofsleer, maar een intense diepe overtuiging in de ziel!!! Ja, de HEERE kan niet om Zijn recht heen, er móet betaald worden. Dan probeer je zelf te betalen voor al jouw zonden, doordat je gaat proberen om de wet beter te gaan houden... Maar elke keer opnieuw zijn er zonden, omdat wij zondig zijn! O, alleen in Christus is er dan de mogelijkheid om zalig te worden, maar je kent Hem niet! Er ontstaat een Christusgemis in de ziel, want er móét betaald worden voor jouw zonden, eer dat het sterven wordt. En nergens, nérgens kun je Hem vinden, hoe je ook zoekt in Zijn woord, in preken, of bij Gods' volk. Totdat HIJ door de Heilige Geest Zelf aan jouw ziel wordt geopenbaard. Want de HEERE laat je dan in de 'Vierschaar der conciëntie' komen. Je wordt dan rechtvaardig geoordeeld en gevonnisd... De duivel eist jou terug, want je bent eens vrijwillig zijn onderdaan geworden, en dus zijn bezit... O, dan sidder je van angst en wroeging over jouw zonden, want je ziet dat de duivel hierin gelijk heeft. Psalm 116: 3. De banden des doods hadden mij omvangen, en de angsten der hel hadden mij getroffen; ik vond benauwdheid en droefenis. Dan kom je niet met allerlei dogmatische leerstukken aandragen, maar dan snik je het uit... Psalm 51 vers 2 Want ik gevoel de grootheid van mijn kwaad; Mijn zonde zie ’k mij steeds voor ogen zweven; ’k Heb tegen U, ja U alleen, misdreven; Uw wil en wet, hoe heilig, stout versmaad. Ik heb gedaan wat kwaad was in Uw oog; Dies ben ik, Heer’, Uw gramschap dubbel waardig; ’k Erken mijn schuld, die U tot straf bewoog; Uw doen is rein, Uw vonnis gans rechtvaardig. O, dan schreeuwt het in jouw ziel: "Verloren, verloren, voor eeuwig verloren om eigen schuld!" Maar als de Heere Jezus dan achter het recht vandaan komt, en vrijspraak eist van Zijn Vader, en als je dan van de God de Vader de vrijspraak van jouw zonden krijgt, omdat Christus de straf op de zonden voor jou wil dragen, en als de Heilige Geest dat dan toepast in jouw ziel, dan is dat zo'n onbevattelijk wonder, dat de HEERE naar zo'n vijandig beest als jij en Legio omziet. Ja, dan lig je in diepe verwondering in je binnenkamertje, te zuchten, en het uit te wonderen en te wenen: "Voor mij, voor mij, ook voor mij! Die lieve Borg, de Heere Jezus, wilde Zijn leven geven voor mij! Wat een wonder, dat ik niet weggestoten word in de eeuwige rampzaligheid, maar eeuwig mag leven tot Gods' eer. God Drieënig is met mij verzoend, in Christus' bloedverdienste." O, dan sta je zo naar een heilig, nauw, en teer ootmoedig leven met de HEERE, hoe vol gebrek dat ook dan nog is. Want het 'wederomgeborene' wil heilig leven, maar het 'vlees' trekt nog naar de zonden... Dan is het onbevattelijk, als de Heilige Geest zelf, Zijn stempel er op zet. Het ligt dan zo vast in je ziel. Romeinen 8: 16. Dezelve Geest getuigt met onzen geest, dat wij kinderen Gods zijn. Zo is het echter niet altijd hoor. De duivel zaait weer onkruid in de akker van het geloof. Hij kan dat tere leven met de HEERE niet aanzien. O, dan begint het weer van voor af aan, en zo golft het vaak zo op en neer, in het leven van Zijn kinderen, al ligt het bij de HEERE vandaan, zo eeuwig vast. Ja, statelijk ligt de zaligheid vast, maar standelijk, in de geloofsoefeningen, gaat het vaak zo op en neer. Maar nu een persoonlijke vraag aan jou, waar je zelf de HEERE maar op antwoorden mag, als je wilt. Eerlijk antwoord geven hoor! Is de Heere Jezus ook persoonlijk, jouw Voorspraak bij de Vader? Mag je dat bevindelijk, op goede grond, persoonlijk weten? Zou je dat in alle eerlijkheid kunnen vertellen of er misschien maar iets van kunnen stamelen? Och, als de HEERE er maar van af weet, dan is het goed hoor! Dat is het allerbelangrijkste. Het kan ook zo moeilijk zijn, om daar, zeker in het beginnende leven over te spreken. Toch zouden eerder de stenen gaan spreken, dan dat je daar over zwijgen kunt. O medereiziger naar de eeuwigheid. Als je dit nu niet kent, zou je er dan geen haast mee maken? Zou je dan de HEERE niet aanlopen als een waterstroom, om met de HEERE verzoend te worden? Ach, buig dan toch in nederheid je knieën, en smeek toch of het opgelost mag worden, tussen de HEERE en je ziel. Het is nog genadetijd voor je hoor! Doe er dan toch, naar de mens gesproken, alles aan, om wederomgeboren te worden. De HEERE eist het van je! Je móet wederomgeboren worden. Lees maar in Johannes 3: 7. Verwonder u niet dat Ik u gezegd heb: Gijlieden moet wederom geboren worden. Toe, ga dan nu, op dit ogenblik op je knieën als het kan. Laat toch geen genadetijd verloren gaan! Straks is het voor eeuwig te laat voor je. Ja? Doe je het nu??? Vraag de HEERE dan maar héél eenvoudig om een nieuw hartje... Ezechiël 33: 11. Zeg tot hen: Zo waarachtig als Ik leef, spreekt de Heere HEERE, zo Ik lust heb in den dood des goddelozen! Maar daarin heb Ik lust, dat de goddeloze zich bekere van zijn weg en leve. Bekeert u, bekeert u van uw boze wegen, want waarom zoudt gij sterven, o huis Israëls?