. ❁ *☀️ ༺♡✾دعای کمیل در نیمه شعبان✾♡༻* 🌿🦋احسان الله نیلفروش زاده ↗️ https://t.me/ehsannil2/1000 ─═༅࿇༅📜༅࿇༅═─ ༆ 🍃 جناب كميل؏ می‌فرماید: حضرت مولیٰ امیرالمؤمنین علی علیه السلام ➊دست مرا گرفتند ➋و از شهر بيرون بردند. ➌چون به صحرا رسيدیم، ➍ نفَس بلندى كشيده ➎و فرمودند: *🔻『♡ يَا كُمَيْلَ بْنَ زِيَادٍ !* *إِنَّ هَذِهِ الْقُلُوبَ أَوْعِيَةٌ* *فَخَيْرُهَا أَوْعَاهَا ♡』🔺* ای کمیل بن زیاد! اين دلها ظرفند، پس بهترينشان؛ پر ظرفیّت‌ترین آنهاست. 📚نهج البلاغه، حکمت ۱۴۷ ♡࿐ ۞ جناب کُمَیل؏ حقیقتِ کُمَّلین و از اصحابِ سرّ هستند که در *#حدیث_حقیقت* نیز به آن اشاره شده است (📚جامع الأسرار، ص ۲۸ و ۱۷۰). *#مقام_جمع_الجمع*؛ مقامِ سرّ است و اسم جناب کُمَیل؏، *#اسم_توقیفی* است. *#اسماء_توقیفی* ؛ اسمائی است که یگانه با مسمّا و ذات، متوقّف بر ذات، و برخاستۀ از آن می‌باشد. أسماء الهی، حُسنی بوده و توقیفی هستند که در *#کانال_معرفة_الحق* شرحی از آن روزی شد. (ر.ک ☜ https://t.me/ehsannil3/186) به نَفْس و در پیِ أسماء الحُسنی، اسامی اصحاب خاصّ ائمه اطهار(ع)، توقیفی هستند. ✅ در بعضی از مقالات همین کانال *(#کانال_اللطائف_الالهیة)* در مورد توقیفی بودن أسماء و القابِ خواصّ یاران آل الله(ع)، مطالبی به جریانِ رزقِ الهی، بیان شد. (☜در مورد؛ حضرت *#جابر* ع، حضرت *#سلمان* ع ، حضرت *#میثم* ع، أمکنۀ خاصّ مثل *#شام* ، *#عراق* و أزمَنۀ خاصّ مثل *#عاشورا* و قسّ علی هذا) *🔰 «كُمَيْلَ بْنَ زِيَادٍ »*؛ اسم توقیفیِ *«كُمَيْلَ»* بر وزنِ «فُعَیل»، اسم مصغّر از مادّۀ «کمل» است که؛ به اینکه از مادّۀ «کمل» است، *#کمال* است و مقامِ وحدت و جمعِ نوریِ «کمال»، و به اینکه مُصَغّر است؛ شکسته از أنیّت است، و مقامِ فرقِ نوری «کمال» می‌باشد که این شکستگی؛ جلوۀ پُر ظرفیّت بودنِ قلب و حقیقتِ جناب کُمَیل؏ است. و از آنجائی که « *الولد سرّ أبیه*؛ فرزند سرّ پدرش است»؛ «زِيَاد» بودنِ *«كُمَيْلَ بْنَ زِيَادٍ»*؛ جلوه‌ای از «نفسِ زیادت» است که مقام کوثر؛ نفس «زیادت» می‌باشد که شرح آن در بیان دیگری گذشت. (ر.ک ☜ https://www.instagram.com/p/CKzKtafJKtb/?igshid=zk5mxvjrfk3a ⇦ *#کمیل* بن *#زیاد*؛ جلوۀ مقام *#جمع_الجمع* *«#کمال»* و ظهورِ *«#زیادت»* ائمه اطهار(ع) بوده که از «کوثرِ *#حقیقت*» یعنی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، تا کفوِ حضرتشان(س) یعنی حضرت مولی امیرالمؤمنین(ع)؛ یار و صحابۀ حقیقی هستند. شیعیان خاصِّ ائمه اطهار(ع)، باب حضرات آل الله(ع) هستند که بیتِ حقیقت، به بابش، بر همگان گشوده می‌شود و جز از باب، داخل شدن به حقیقت، ممکن نیست که خداوند می‌فرماید: *💎﴿لَيْسَ الْبِرُّ بِأَنْ تَأْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ ظُهُورِها وَ لكِنَّ الْبِرَّ مَنِ اتَّقى‏* *👈🏻و أْتُوا الْبُيُوتَ مِنْ أَبْوابِها* *وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ﴾💎* نيكى آن نيست كه از پشت خانه‏ها وارد شويد، بلكه نيكى آن است كه شخص تقوا پيشه كند. و از در خانه‌‏ها وارد شويد و از خدا بترسيد تا شايد رستگار شويد. (بقره،۱۸۹) جلواتِ حقیقت، به انشاء آل الله(ع) از شیعیان خاصّ که باب حضرتشان هستند، متجلّی می‌شود که بعضی از این تجلیّات، به لطف حضراتِ باب الله ائمه اطهار(ع)؛ مشهور دلدادگان و مشهودِ اهل نظر است. حضرت مولی(ع)، حقیقتِ قلب را به باب و یار سرّ خویش - یعنی جنابِ *«كُمَيْلَ بْنَ زِيَادٍ»*(ع)- آنطور انشاء می‌فرمایند، تا ظرفیّتِ حقیقی در قلوبِ عالَم، ایجاد گردد. به این رقّت و دقّت که؛ ➊ دست جناب کمیل را می‌گیرند»» که *#دست*؛ مدّ وجود است و از این رو موضعِ بیعت با حقیقت می‌باشد و انگشتر در آن، حسابِ خاصّ دارد. ➋ و از شهر بيرون می‌برند و به سوی *#بیابان* رفتند *(فَأَخْرَجَنِي إِلَى الْجَبَّانِ )*»» ● که *#شهر*، تعیّنِ وطن است و بیرون رفتن از تعیّن وطن؛ ترکِ إنیّت و رسیدن به إنیّت و نفسِ حقیقی و واحدۀ الهی یعنی *«#نفس_الله_تعالی»* حضرت امیرالمؤمنین(ع) است. ☜ این سیر، سیرِ استکمالی حدّی برای جناب کمیل نیست، بلکه تمام این امور برای رهسپاری خلائق به حقیقتیِ عمیق است که به عنایت و انشاء حضرت مولی(ع)، به باب بودنِ جناب کمیل در عالم متجلّی می‌شود. ● بیانِ کردنِ *#صحرا* با نام «الْجَبَّانِ» در حالِ خروج؛ *«الْجَبَّانِ»*؛ از *#جبین* آمده که جبین و پیشانی؛ مقامِ جلوه کردنِ هویّت است و از این رو در قیامت هر کسی به جبینش شناخته می‌شود و مثلاً بر پیشانی کسانی که ولایت حضرات آل الله(ع) را نداشته باشند چنین مکتوب می‌شود؛ « *آيِسٌ مِنْ رَحْمَةِ الله*؛ مأیوس از رحمت خدایند؛ 📚من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۹۴». که این مکتوب، هویّتِ نابجایِ بُریدگان از ولایت و رحمت حقّ است. ➌چون به صحرا رسيدند (فَلَمَّا أَصْحَر)؛ بیانِ کردنِ *#بیابان* با نامِ صحرا در هنگام وصلت به آن؛ جوشندگی را می‌رساند. چرا که *#صحرا* ؛ بیابانی است که از شدّت گرما، هر چیزی را می‌جوشاند. ➍ نَفَسِ بلندى می‌کشند (تَنَفَّسَ الصُّعَدَاء)؛ نفَسِ حضرت مولی(ع)، نفخۀ منشئ است که جاری‌کنندۀ حقیقت از بطن و خلوَت حضرت امیرالمؤمنین(ع) - یعنی کوثرِ حقیقت، حضرت فاطمه زهرا(س)-، تا عالَم جلوَت است. ➎و *«#می‌فرمایند»*؛ فرمایش و *#قول* حقیقی، جلوۀ خودِ «قائل» است و از این رو هر کسی به قولش، شناخته می‌شود و گفتار حقیقی، آینۀ شخصیّت و هویّت است که؛ « *الْمَرْءُ مَخْبُوءٌ تَحْتَ لِسَانِه‏*؛ مرد،پشت زبانش پنهان شده است؛📚 الأمالي( للصدوق)، ص:۴۴۷» و « *الْأَلْسُنُ تُتَرْجِمُ عَمَّا تَجُنُّهُ الضَّمَائِرُ*؛ زبانها آنچه را در ضمیر و هویّتِ انسان است، ترجمه مى‌كنند؛ 📚 تصنيف غرر الحكم، ص: ۲۰۹». 🔆 ائمه اطهار(ع) شخصِ، *#أحسن_قول* و قولِ أحسن بوده و قول و فرمایش حضرتشان(ع)، تجلیّاتشان در عالَم وجود است. ⏎▣ با این پنج مرتبه از مراتب انشائی، حقیقتِ «قلب» در عالَم محقّق می‌گردد. ۞ قلبی از کمیلِ مولی؏، ظرفیت می‌گیرد که *#شکسته‌ترین* باشد. چرا که قلبِ حقیقی؛ نفْسِ *#دگرگونی* و *#شکستگی* است و خودیتی جز مظروفش ندارد و تامّاً مَظهَر و مُظهِرِ مظروفِ خویش، یعنی؛ حضرت حقّﷻ است. ◘ ‌هم اوﷻ که ☜«لاهوإلّاهو» ست. بدین معنا که؛ ◪ دائماً☜به «لا هو» در شکستن و نفیِ لبّی خویش است و به «إلّا هو» در اثباتِ لبّی خویش می‌باشد. این شکستگی (نفی) و شکسته‌بندی (اثبات)؛ حیاتِ حضرت حقّﷻ است. . ۞«قلب»☜نقطۀ شکستگی و دگرگونیِ حیاتی است که جامعِ شکسته شدنِ«لاهو»ئیِ جلال، و شکسته‌بندیِ«إلّاهو»ئی‌ جمال است. و این☜معنای شکسته بودنِ ذاتیِ قلب است که جلوه‌ای از «لا هو إلا هو»ست. حضرت حقّ تعالی نفسِ وسعت است و « *الْوَسِيع‏*؛ 📚إقبال الأعمال (ط - القديمة)، ج‏۲، ص۶۳۳». بنابراین؛ در هیچ ظرفی، مظروف نمی‌شود، جز اینکه آن ظرف، نفسِ شکستگی باشد و چیزی جز، جلوۀ حضرتِ الوسیعﷻ نباشد. حضرت *«الْوَسِيع‏»ﷻ* در حدیث قدسی می‌فرماید: *🔻『 لَا یَسَعُنِی أرْضِی وَلا سَمائِی وَ لکِن یَسَعُنِی قَلْبُ عَبْدِیَ الْمُؤْمِنِ.』 🔺* من در زمین و آسمانم نمی‌گنجم؛ ولی قلب بندۀ مؤمنم مرا در خود جای می‌دهد. (📚عوالي اللئالي،ج‏۴،ص۷) این است که 🔹『 *قَلْبَ الْمُؤْمِنِ عَرْشُ الرَّحْمَنِ*؛ قلب مؤمن، عرش خدای رحمان است؛📚 بحار الأنوار (ط - بيروت)،ج‏۵۵،ص۳۹』🔹. حضرتِ حقّﷻ که صرفاً نزد خویش است و بس؛ نزد قلبِ مؤمن که نفسِ شکستگی است می‌باشد که در حدیث قدسی می‌فرماید: . *💔〖 أَنَا عِنْدَ الْمُنْكَسِرَةِ قُلُوبُهُم〗💔* من نزد دل‌شکستگانم. (📚بحار الأنوار،ط - بيروت،ج‏۷۰،ص۱۵۷) ♡࿐ ۞ شکستۀ حقیقی؛ آن دلِ منقلب بین جلال و جمال حقّﷻ است که؛ ☜نه به قید جلال، مختفی است، و نه به قید جمال، منجلی است. بلکه به قامتِ مقامِ جمع الجمعِ *#مشیة_الله* بودنِ ائمه اطهار(ع)، نفسِ دگرگونی و شکستگی و گَردان بودن است که حضرت امام محمّد باقر علیه السلام می‌فرمایند: *🔻♡『إِنَّ الْقُلُوبَ بَيْنَ إِصْبَعَيْنِ مِنْ أَصَابِعِ اللَّهِ يَقْلِبُهَا كَيْفَ يَشَاءُ سَاعَةَ كَذَا وَ سَاعَةَ كَذَا.』♡🔺* همانا قلوب، بین دو انگشت از انگشتان پروردگارش هستند که دائماً منقلب می‌شود آن‌گونه که اوﷻ می‌خواهد، ساعتی(که جلوۀ وسعتِ حق است) چنین‌اند و ساعتی، چنان. (📚بحار الأنوار،ط - بيروت، ج‏۶۷،ص۵۳) غیر از این دگرگونی باشد، قلب نیست بلکه مسامحتاً «قلب» خوانده می‌شود و إلّا حقیقتاً بدتر از سنگ و حجر است که؛ *▪️«قَلْبُ الْكَافِرِ أَقْسَى مِنَ الْحَجَرِ.»▪️* قلب کافر از سنگ سخت‌تر است. (📚بحار الأنوار،ط - بيروت، ج‏۶۷، ص: ۵۳) ♡࿐ 🔰 الغرض؛ 🌙۞ سه ماه *#رجب*، *#شعبان*، و *#ماه_رمضان*؛ سیردهندۀ سالک است. نیمۀ شعبان میلادِ حضرت بقیة الله روحی فداه، است. ⧯ نیمه شعبان که به ظاهر وسطِ این سه ماه سلوکی قرار دارد، وسطِ حقیقیِ بوده و نقطۀ *#عطف* این سیر است و ظهورِ مقام جمع الجمع می‌باشد. و از آن دقیقه که حضرت بقیة الله(ع) عصاره و سلالۀ حضرتِ لیلة القدر فاطمة الزهرا (س) هستند؛ ☜ شب نیمه شعبان، لیلة القدر ائمه اطهار(ع) و شیعیان خالصشان است که حضرت امام محمّد باقر(ع) می‌فرمایند: *🔻『إِنَّهَا اللَّيْلَةُ الَّتِي جَعَلَهَا اللَّهُ لَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ بِإِزَاءِ مَا جَعَلَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ لِنَبِيِّنَا.』🔺* همانطور که لیلة القدر برای پیامبر ما(ص) قرار داده شد، خداوند برای ما اهل بیت(ع) شب نیمۀ شعبان را قرار داد. (📚إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۲، ص:۶۹۵) پس؛ *#شب_نیمه_شعبان*؛ *#لیلة_القدر* اهل بیت(ع) و شیعیانشان است و از این رو؛ آنچه که در شب قدر برقرار است و ملائکه نزول پیدا می‌نمایند و امور مقدّر می‌شود، در این شب برقرار است که حضرت نبی اکرم(ص) برای این شب می‌فرمایند: *🔹『فِيهَا تُقَسَّمُ الْأَرْزَاقُ وَ فِيهَا تُكْتَبُ الْآجَالُ وَ فِيهَا يُكْتَبُ وَفْدُ الْحَاجِّ وَ أَنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَيَغْفِرُ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ مِنْ خَلْقِهِ أَكْثَرَ مِنْ عَدَدِ شَعْرِ مِعْزَى كَلْبٍ وَ يُنْزِلُ اللَّهُ تَعَالَى مَلَائِكَتَهُ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ بِمَكَّة.』🔹* شب نیمه شعبان همان شبی است روزیها در آن تقسیم می‌شود، و سرآمدِ عمر انسانها نوشته می‌شود، و نیز گروه حاجیان نوشته می‌شوند، و خداوند در این شب، تعداد بیشتر از موی قبیلۀ کَلب از مردم را می‌آمرزد و نیز خداوند متعال، فرشتگان را از آسمان به سوی زمین مکّه نازل می‌فرماید. (📚إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۲، ص: ۷۰۲) برای دریافت تجلیّات و نزولات حقّ در این شب، شکستگی بایستی باشد از این رو، سجده‌های خاصّی با اذکارِ خاصّ در این شب وارد شده است که سجده؛ مقام شکستگی و فناست. 🍃جناب کمیل؏ می‌فرماید در شب نیمه شعبان به دیدار حضرت مولی امیرالمؤمنین؏ رفته و حضرت مولی؏ را در حالِ سجده دیدند که در حالِ سجده، دعای حضرت خضر (ع) را می‌خوانند. حضرت خضر(ع) همراهِ دائمیِ شخصِ «عین الحیاة» یعنی حضرت بقیة الله(روحی فداه) هستند و از این رو مظهرِ حیات می‌باشند. *#دعای_کمیل*؛ دعایِ مظهرِ حیات، یعنی دعای حضرت خضر (ع) است. حضرت مولی؏ این دعا را در حالِ سجده، انشاء می‌فرمایند و مضامینِ خاصّی از این دعای شریف، مضامینِ مقام فنا و انشاء آن در عالَم است تا عالَم کثرات، مضمحل و فانی در عالَم وحدت شود و مقام جمع الجمع ظاهر گردد. دعای کمیل در شب نیمۀ شعبان وارد شده است. حضرت مولی؏ به جناب کمیل؏ می‌فرمایند: *🔻『الَّذِي نَفْسُ عَلِيٍّ بِيَدِهِ إِنَّهُ مَا مِنْ عَبْدٍ إِلَّا وَ جَمِيعُ مَا يَجْرِي عَلَيْهِ مِنْ خَيْرٍ وَ شَرٍّ مَقْسُومٍ لَهُ فِي لَيْلَةِ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ- إِلَى آخِرِ السَّنَةِ فِي مِثْلِ تِلْكَ اللَّيْلَةِ الْمُقْبِلَةِ* *وَ مَا مِنْ عَبْدٍ يُحْيِيهَا وَ يَدْعُو بِدُعَاءِ الْخَضِرِ ع إِلَّا أُجِيبَ [لَهُ‏].』🔺* *سوگند* به خدایی که جانم به دست اوست، هیچ بنده‌ای نیست مگر آن که همۀ امور او، اعمّ از خیر و شرّ، در شب نیمه شعبان تا مثلِ آن در سال بعد که رخ می‌دهد، در شب نیمۀ شعبان قسمت و مقدّر میگردد. و هیچ بنده‌ای شب نیمه شعبان را احیاء نمی‌کند و دعای خضر(ع) (دعای کمیل ع) را نمی‌خواند، مگر آنکه خداوند دعای او را مستجاب می‌کند. (📚إقبال الأعمال، ط - القديمة، ج‏۲، ص: ۷۰۶) بعد از این فرمایشات، حضرت مولی؏، دعای مذکور را توسّط باب و یارِ کُمَّل و صحابۀ سرّ خویش یعنی جناب کُمَیل؏ در عالَم انشاء می‌فرمایند و شبهای جمعه را مزیّن و متجلّی به این دعا می‌فرمایند و بیان می‌دارند: *🔹〖إجْلِسْ يَا كُمَيْلُ!* *إِذَا حَفِظْتَ هَذَا الدُّعَاءَ فَادْعُ بِهِ كُلَّ لَيْلَةِ جُمُعَةٍ أَوْ فِي الشَّهْرِ مَرَّةً أَوْ فِي السَّنَةِ مَرَّةً أَوْ فِي عُمُرِكَ مَرَّةً تُكْفَ وَ تُنْصَرَ وَ تُرْزَقَ وَ لَنْ تُعْدَمَ الْمَغْفِرَةَ.* *يَا كُمَيْلُ! أَوْجَبَ لَكَ طُولُ الصُّحْبَةِ لَنَا أَنْ نَجُودَ لَكَ بِمَا سَأَلْت‏.〗🔹* بنشین ای کمیل! (☜که به امرِ *«إجْلِسْ»*؛ *«#کمال» در نقطۀ شکستگی قرار گرفته و مُدرکِ مقامِ جمع الجمعِ «#جمعه »* خواهد بود) هرگاه این دعا را حفظ کردی، در هر شب جمعه، یا در هر ماه یکبار، یا در هر سال یکبار، یا در طول عُمرَت یکبار آن را بخوان، که خدا تو را کفایت و یاری و به تو روزی عطا می‌کند و هرگز آمرزش را از دست نمی‌دهی. ای کمیل! مصاحبت طولانی تو با ما موجب گردیده آن چه را که از ما درخواست نمودی، به تو عطا کنیم. دعای کمیل، از مقام شب نیمۀ شعبان، در شبهای جمعه، جاریست که این شب و شب جمعه جلواتِ مقام جمع الجمع‌اند که شبی هستند که؛ شب نیمۀ شعبان؛ جلوۀ اجمالیِ مقامِ جمع الجمع است. و شبهای جمعه؛ جلوۀ تفصیلیِ مقامِ جمع الجمع است. جمعه؛ مقامِ اتمامِ ایّامِ خلقتِ وجود، مقام فنایِ کثرت در وحدت، و شکوفایی و تجلّیِ مقامِ جمع الجمعِ حضرت جانِ جانان، حضرت بقیة الله روحنا فداه می‌باشد که؛ *💎﴿كُلُّ مَنْ عَلَيْها فانٍ ✾ وَ يَبْقى‏ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ﴾💎* • هر آن كس كه بر روى زمين است فناپذير است. • و تنها وجه با شكوه و ارجمند پروردگارت [یعنی حضرات آل الله علیهم السلام] باقى مى‌‏مانند. (الرحمن، آیات ۲۶ و ۲۷) ⏎❂ دعای کمیل در شب نیمۀ شعبان، انشاء کنندۀ ظرفیت قلوب است. الحمد لله ربّ العالمین. *🖊🦋 #احسان_الله_نیلفروش_زاده* *#لطیفه_دعای_کمیل* *#شب_نیمه_شعبان* *#لیلة_القدر_اهل_بیت* ع ─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─ 🆔 @ehsannil    ✍🏻 ↗️ t.me/ehsannil3 ➣ *#کانال_معرفة_الحق* ↗️ t.me/ehsannil2 ➣ *#کانال_اللطائف_الالهیة* ↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋 ‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─ .