خیلی‌ها فکر می‌کنند که خوشبختی در داشتن خانه‌های بزرگ و مجلل، لباس‌های فاخر و گران‌قیمت و زندگی پرزرق‌وبرق است. اما هرچه بیشتر می‌خرند و می‌اندوزند، آرامش‌شان کمتر می‌شود و خلأ عمیق‌تری در درون احساس می‌کنند. شادی واقعی، در اسراف‌های بی‌جا و تجملات ریاکارانه به دست نمی‌آید؛ بلکه باید آن را در لبخند کودکی یتیم، در نگاه آرام پیرمردی که دستان خسته‌اش را گرفته‌ایم و در امیدی که بر چهرۀ بیمار ناامیدی شکوفا کرده‌ایم، جست‌وجو کنیم. آنانی که همواره در پی تازه‌ترین جلوه‌های دنیا هستند، شاید لحظه‌ای دل‌خوش باشند؛ اما دل‌شان هیچ‌وقت آرام نمی‌شود. در مقابل، کسی که دست ضعیفان و بینوایان را می‌گیرد و به دیگران کمک می‌کند، نه‌تنها دل‌های آن‌ها، بلکه قلب خودش را نیز سرشار از شادی و آرامش می‌کند. خوشبختی واقعی در داشتن نیست؛ بلکه در بخشیدن است! ✍️ خلیل الرحمن خباب