📂 موضوع: عقیده_ سحر و جادو فتوای شماره (۳۲۳) ❓ *سؤال: انسان چگونه می‌تواند از جادو در امان بماند و از مبتلا شدن به آن جلوگیری نماید؟ حکم انجام سحر چیست؟ حکم کسانی که نزد ساحر و جادوگر می‌روند چیست؟* جواب: در این سؤال، سه مسئله مطرح شد: اول: جلوگیری از مبتلا شدن به سحر و جادو؛ جلوگیری از سحر با خواندن که از پیامبر ﷺ نقل شده، امکان پذیر است؛ مانند: آية الكرسي، دو آیه‌ی آخر سوره‌ی البقره، سوره‌ی {قل هو الله أحد}، سوره‌ی {قل أعوذ برب الفلق} و سوره‌ی {قل أعوذ برب الناس} شخص باید با یقین کامل به حفاظت کننده بودن این آیات، آن را را قرائت کند. کسی ‌که آية الكرسي را در شب بخواند، تا صبح از سوی الله برایش محافظی گماشته می‌شود و شيطان به او نزدیک نمی‌گردد. کسی ‌که دو آیه‌ی پایانی سوره‌ی البقره را شب بخواند، او را کفایت می‌کند. در سوره‌ها‌ی {قل أعوذ برب الفلق} و {قل أعوذ برب الناس} پناه بردن از شر ساحران و جادوگران وجود دارد: {وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِي الْعُقَدِ} [الفلق: 4]: (از شر زنان جادوگری که در گره‌ها می‌دمند (به تو پناه می‌برم)) بنابراین شایسته است انسان این اذکاری که از پیامبر ﷺ نقل شده را در هر شب و روز بخواند تا او را از شر اهل حسد و اهل سحر در امان بدارد. دوم: سحر کردن؛ اگر با کمک گرفتن از شیاطین باشد، كفر است؛ زیرا الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ می‌فرماید: {وَاتَّبَعُوا مَا تَتْلُوا الشَّيَاطِينُ عَلَى مُلْكِ سُلَيْمَانَ وَمَا كَفَرَ سُلَيْمَانُ وَلَكِنَّ الشَّيَاطِينَ كَفَرُوا يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَا أُنْزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى يَقُولا إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلا تَكْفُرْ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِهِ وَمَا هُمْ بِضَارِّينَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمْ وَلا يَنْفَعُهُمْ وَلَقَدْ عَلِمُوا لَمَنِ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلاقٍ وَلَبِئْسَ مَا شَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ} [البقره: 102]: (از آن چه شیاطین در عهد فرمان‌روایی سلیمان می‌خواندند پیروی کردند و هرگز سلیمان کافر نگشت ولی شیاطین کافر شدند که سحر و آن چه بر دو فرشته هاروت و ماروت در بابل نازل شده بود را به مردم می‌آموختند؛ آن دو فرشته به هیچ کس سحر نمی‌آموختند مگر آن ‌که به او می‌گفتند: ما برای آزمایش و امتحان هستیم، پس کفر نورز! مردم از آن ‌دو می‌آموختند که چگونه با آن میان زن و شوهر، جدایی بیافکنند البته آنان نمی‌توانند به کسی زیان برساندند مگر آن چه الله اجازه دهد. آنان چیزی می‌آموختند که به آنان زیان می‌رساند و سودی به آنان نمی‌بخشید. آنان قطعاً می‌دانستند هر کس چنین کند هرگز در آخرت بهره‌ای نخواهد داشت اما خود را به بهای بدی فروختند، اگر می‌دانستند) اما اگر سحر با دارو و وسیله‌هایی مانند آن باشد و با کمک گرفتن از شیاطین نباشد، به حد كفر نمی‌رسد اما حاکم و ولیّ امر باید آن چه بر او واجب است را انجام دهد و برای دفع شر این افراد، تدبیری بیاندیشد. سوم: رفتن نزد ساحر و جادوگر؛ در جواب به این سؤال می‌گوییم: برای انسان جایز نیست که برای باطل کردن سحر نزد ساحر برود زیرا این مسئله باعث فساد بزرگی از جمله قدرت گرفتن و زیاد شدن این ساحران خواهد شد؛ چون تردیدی نیست که دوست داشتن مال در سرشت انسان، نهفته است و این که شخص جادوگر برای باطل نمودن سحر مبلغی از مال و چه بسا مبالغ هنگفتی دریافت کند، مردم را به یاد گرفتن سحر برای باطل کردن آن، تشویق می‌کند که در نتیجه زیان و ضرر بزرگی متوجه مردم می‌شود و اموال مردم به نیرنگ گرفته می‌شود؛ این جا است که می‌گوییم: داروهای مباح و حلال و دعاهایی که از پیامبر ﷺ نقل شده و آیات قرآن برای باطل کردن سحر و جادو، به خواست الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ ما را از چیزهای دیگر بی‌نیاز می‌کند. 📚 فتاوی نور علی الدرب، ج۱/ ص۳۲۳