📂 موضوع: عقیده_ سحر و جادو فتوای شماره (۳۲۷) ❓ *سؤال: سؤال، متعلق به موضوع یا پدیده‌ای است که به (درویش‌گری) معروف است؛ کسانی که این کار را انجام می‌دهند ادعا می‌کنند که از نسل رسول الله ﷺ هستند. این افراد در مقابل جمعی از مردم به خود آزار می‌رسانند و با سلاح‌ گرم و کشنده به خود شلیک می‌کنند اما هیچ آسیبی نمی‌بینند و خون از بدنشان خارج نمی‌شود. آیا این‌، کرامت است یا سحر و جادو؟ آیا حدیث قدسی یا آیه‌ای از قرآن، وجود دارد که مشروعیت این کارها را اثبات کند؟ آیا این پدیده در دیگر سرمین‌های اسلامی هم وجود دارد؟* جواب: درویشان واقعا چنین هستند. این ادعا که نسب آنان به پیامبر ﷺ می‌رسد فقط در صورتی پذیرفته می‌شود که دلایل تاریخی داشته باشند که این مسئله را اثبات کند؛ زیرا اگر این ادعا را بپذیریم، افراد زیادی چنین ادعایی می‌کنند. بنابراین ادعای‌ای که از نسل رسول الله ﷺ هستند پذیرفته نیست تا این که این مسئله را با روش‌های صحیح که چنین مسائلی را با آن اثبات می‌کنند، اثبات کنند. این که خود را با آهن و... می‌زنند اما آسیبی به بدنشان نمی‌رسد نیز دلیلی برای درست بودن ادعاهای آنان، این ‌که از اولياء الله هستند و کرامت دارند، نیست بلکه از انواع جادو است که چشمان مردم را با آن جادو می‌کنند. گاهی جادو چنین است و گاهی نیز صورت‌های دیگری دارد. زمانی که جادوگران فرعون، طناب‌ها، چوب‌دستی‌ها و دیگر ابزارشان را بر زمین انداختند، سحرشان چنین بود که موسی ﷺ خیال می‌کرد این وسایل، حرکت می‌کنند و مارهای افعی هستند همان طور که الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ می‌فرماید: {سَحَرُوا أَعْيُنَ النَّاسِ وَاسْتَرْهَبُوهُمْ وَجَاءُوا بِسِحْرٍ عَظِيمٍ} [الاعراف: 116]: (چشمان مردم را جادو کردند و آنان را ترساندند و جادوی بزرگی آوردند) بدون شک، کاری که این دراویش انجام می‌دهند نوعی از انواع سحر و جادو است و کرامت نیست. بدان که کرامت، فقط مخصوص کسانی است که اولياء الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ ‌باشند. اولیاء الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ کسانی هستند که بر دین او استقامت کنند که الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ آنان را چنین وصف می‌کند: {أَلا إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلا هُمْ يَحْزَنُونَ * الَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ} [یونس: 62-63]: (آگاه باشید که دوستان الله، هیچ ترسی بر آنان نیست و اندوهگین نمی‌شوند. آنان کسانی هستند که ایمان آورده و تقوا پیشه هستند). هر کسی که ادعای کند از اولیاء الله است لزوما چنین نیست زیرا در این صورت، همه چنین ادعا می‌کنند! بلکه این شخص با کردار و عملش سنجیده می‌شود که اگر مبنی بر ایمان و تقوا باشد، آن فرد وليّ است اما این که فقط ادعا کند از اولياء الله است این رفتار، از تقواى الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ نیست زیرا الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ می‌فرماید: {فَلا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى} [النجم: 32]: (خود را پاک نخوانید و تزکیه نکنید، او به کسی‌ که تقوا پیشه هستند آگاه‌تر است) اگر ادعا کند از اولیاء الله است، خود را تزکیه کرده و پاک خوانده است که در این صورت، مرتکب گناه و نافرمانی از الله شده است که این با تقوا منافات دارد؛ لذا اولياء الله با چنین شهادت‌هایی خود را پاک نمی‌خوانند و تزکیه نمی‌کنند بلکه آنان به الله ایمان دارند، تقوا پیشه می‌کنند، به طور کامل فرمان‌بردار او هستند و مردم را با چنین ادعاهایی فریب نمی‌دهند تا این که آنان را از راه الله سُبْحَانَهُ‌وَتَعَالَىٰ گمراه کنند. 📚 فتاوی نور علی الدرب، ج۱/ ص۳۹۴