هول مباش! به اساس داستان واقعی پسری از داستان زندگی خود تعریفی می کرد و می گفت: ۱۷ سالم بود سال های نوجوانی غرق در عیش و نوش دنیا بودم. خبری از آینده نبود همیشه در پی لذت بردن از زندگیم بودم, برای اولین بار یک دوست دختری پیدا کردم و همیشه با او مصروف در تفریح،چت‌کردن،قصه های عاشقانه بودم. بعد از او چشم من در دنیا باز شد و زمانی رسید که هم زمان ۷ الی ۸ دوست دختر داشتم و همیشه فکر و ذهنم به سوی لذت های زود گذر بود. فکری به سوی آینده خود نداشتم و حتی تصور آینده در ذهنم خطور نمی کرد. ۲۰ سالم شد و فکر خیالم همین رقم ادامه داشت با دختری آشنا شدم که کاملا فرق داشت او این که بسیار به مشکل توانستم آن را دوست دختر خود بسازم ولی بسیار متفاوت بود، اولین دوست پسرش بودم و تا حالا خود را در این جامعه فاسق پاک نگهداشته بود. من آهسته آهسته عاشق این دختر شدم و بخاطر حفظ رابطه ما از هول بودن دست کشیدم و با تمام دختران که در رابطه بودم جدا شدم و وفا دار به همین یکی ماندم! بعد از مدتی خبر های به گوشم رسید که برای آن دختر خواستگار پیدا شده است چون می دانستم این دختر من را دوست دارد و هرگز با او ازدواج نمی کند، در قصه نشدم تا زمانی خبر برایم رسید که پدر و مادرش بدون این که نظری از‌ دختر خود بپرسند او را با آن پسر دیگری نامزد کردند. بعد از آن هر دو طرف شکستیم و هر کی به سوی راه خود رفت. بعد از آن دختر من شدم یکی از مراجعین مَی‌خانه های شهر و شب و روزم با شعر و شراب و آهنگ میگذرد. شاعر شد و تا زمانی شراب را ننوشم نه شعری سروده می توانم و نه دکلمه ای از من برون می‌آید! و از آن دختر دیگر خبری نیست! و این جزای همان هول بودنم است که خداوند وعده داده بود پاک به پاک است و ناپاک به ناپاک! بعد ها فهمیدم که به دلیل هول و خبیث بودنم خداوند آن دختر پاک را نصیب من نکرد در حالی که من عاشقش بودم! و از من برای نسل های بعدی یک نصیحت پابرجاست که اگر می خواهین به کسی که دوستش دارین برسین پاک بمانین! خداوند همیشه پاک را نصیب پاک می‌کند و خبیث را نصیب خبیث. زندگیم گشته غرق در مستی و خیال غرق در شعر و شراب و مَی و خیال این نقصان همان تقدیم من است عاقبت کارم گشته ساقی و مَی و خیال