مھروانیں سکی اُرپ ءِ ￵کندیل نبشتہ کار۔ ڈاکٹر لاشاری زرمبش نبشتانک https://zrumbesh.com/article/editor-choice/4136/ سکی بکش اُرپ ءِ ￵کندیل2023 ءَ ￴کہ گوں من رھوت ءُ ￶ھال ءَ ￴اَت اے وھد ءَ ￴سنگت شال ءَ ￴وتی وانگ ءِ ￵ھاتر ءَ ￴شُتگ اَت ءُ ￶وانگجاہ ءَ ￴وانگ ءَ ￴اَت، ھمے رسانکدر ءِ ￵تہ ءَ ￴کسے ءَ ￴من ءَ ￴سکی بکش ءِ ￵نمبر دات ءُ ￶گُشت ئِے￸ اے سنگت ءَ ￴بلوچی ءِ ￵سک باز شوک ءُ ￶ھُب ھست تو اے سنگت ءَ ￴وتی لبزانکی گَل ءَ ھوار بکن، من سنگت وتی لبزانکی دیواناں ھوار کت ءُ ￶سیاھگ ءِ ￵سر ءَ ￴جھد بندات کُت، یک روچے اَتک منی اھوتجاہ ءَ ￴گُشت ئِے￸ استاد من ءَ ￴گوں تو کار ھست؟ من پسو دات کہ بگش جگر کار ءَ ، سنگت ءَ ￴دْرائینت کہ استاد من ءَ ￴نی نندگ وش بوگ ءَ ￴نہ انت من لوٹاں بہ رواں کوہ ءَ ￴تو چی گُش ئے￷ من ءَ ￴شور ءُ ￶سلاہ بہ دے، من پسو دات کہ تو وان کوہ ھروھد ھست انت اے جھد ھلاس نہ بیت اے جنگ نہ کُٹ اِیت تو وتی وانگ ءَ ￴ھلاس کن رند ءَ ￴ھیر بیت من باز تسلہ دات کہ تو کسان ئے￷ پد ءَ ￴مات ءِ ￵یکیں بچکیں چُک ئے ￵تو مہ رو شھر ءِ ￵تہ ءَ ￴کارے بکن ءُ ￶وان۔۔ ھیر آئی ءَ ￴منی گپ پھم اِت اَنت کہ من چی گشت بلے دل سکی ءَ ￴نہ مرینگ ءَ ￴اَت اے سبب ءَ ￴کہ سنگت ءِ ￵تہ ءَ ￴یک جزباتے یک آشوبے ود اِتگ اَت آئی ءَ ￴ھمے سکین ءَ ￴دیگ ءَ ￴اَت کہ نندگی نہ انت۔ اے روچ گوست ءُ ￶شُت دومی شپ ءَ ￴کہ من ءَ ￴ھال کُت پد ءَ ￴ھمے جست ءَ ￴اَت کہ گُڑا استاد تو چی گش ئے￷ برواں انا؟ من پد ءَ ￴گشت سکی جان مہ رو شھر ءِ ￵تہ ءَ ￴کارے بکن گھتر انت وھدے کہ پاشک بوت ئے￷ گُڑا برو، بلے سکی ءِ ￵دل پد ءَ ￴نہ منّگ ءَ ￴اَت کہ شال ءِ ￵برپیں دلبند ءَ ￴من بہ ننداں ءُ ￶بواناں یکوئی دل سکی ءَ ￴سُٹک دیگ ءَ ￴اَت برواں بس کوہ ءَ، جنگ بہ کناں وتی نگرھیں بالاد ءَ ￴گوں ھوناں سُھر بہ کناں زمین ءِ ￵دلبند ءَ ￴پہ شانے واب بہ کناں سکی بس ھمے جیڑگ ءِ ￵کشک ءَ ￴گوازگ ءَ ￴اَت کہ سکی ، سکی انت مھروان انت، من ھم باور اِتاں چہ وتی جند ءَ ￴گیش سکی ءِ ￵سر ءَ ￴باور کُت منی دل ءَ ￴ھم نہ جت کہ سکی یکبرے کہ توپگ ءَ ￴وتی گرانھادیں بالاد ءَ ￴بہ کنت ءُ ￶چاگلے آپ ءُ ￶چُنڈے پُرْاھینگ ءُ ￶یک کتارے 90 تیراں گوں وتی بالاد ءَ ￴گرنچ بہ دنت گُڑا سکی بزاں یاگی بوت، من ھمے جیڑگ ءَ ￴اِتاں پد ءَ ￴اڑے سکی تو اُمر ءَ ￴ھم کسان ئے￷ پد ءَ ￴مات ءِ ￵یکیں جگر ءِ ￵ٹکر ئے￷ ، وھدے کہ تو شھید بہ بہ ئے￷ گُڑا سکی تئی مات سک بزگ بیت ءُ ￶دلترک بیت، بلے من زانگ ءَ ￴اِتاں کہ سکی چہ ھرچی ءَ ￴سرگوستگ اَت کہ آئی ءَ ￴وتی سرجمیں واھگ کُشتگ اِت اَنت، زمین ءَ ￴پہ انچش شیدا پورہ چو مُرید ھانی ءُ ￶ماھیگ بے آپی ءَ ￴مہ بیت، سکی ھمے تمردیں ھمبلاں چہ یکے اَت چو شھید پیرک ءِ ￵ بچکندگانی وڑ ءَ ￴کندگ ءَ ￴اَت۔ سکی وھدے جہ ھوتاگ ءَ ￴شُت ءُ ￶سر بوت سے روچ نہ گوست کہ من ءَ ￴ٹیٹورکے ءَ ￴چہ ھالے کُت کہ استاد من وتی واھگ ءِ ￵منزل ءَ ￴سر بوتاں نی من ءَ ￴کسی تْرس نیست نی سک وش انت منی واھگ سرجم بوت انت۔ من کندگے جت ءُ ￶ٹک دات ھھھھھ سکی تو شُت ئے￷ بزاں توپگ بڈ کت ، من جست کت گُڑا سکی تو بھ کوہ ءَ ￴نہ شُتگ ئے￷ اے کوہ ءِ ￵پند ءُ ￶توپگ ءِ ￵بڈ ءَ ￴کنگ شُد بزگی بےورگی سگ اِت کن ئے￷؟ پہ کندگ پسو دات ئِے￸ کہ ما وَ مرگ ءَ ￴اَتکگیں اد ءَ ￴آشکی نہ بیت ھھھھ بلے من پہ ستک اَتکگاں من ءَ ￴زمین ءِ ￵مھراں آؤرتگ من گشاں بس من ءَ ￴شھیدی ءِ ￵مرگے بہ رس اِیت منی مات ءُ ￶پت ءِ ￵سر جھل مہ بیت من بلوچے آں من وت ءَ ￴بلوچے کنگ لوٹاں من زاناں کہ منی اد ءِ ￵آیگ ءَ ￴کس رازیگ نہ بوتگ بلے من ءَ ￴پورہ زمین چہ ھرچی ءَ ￴دوست اِنت ھمیشکا من اَتکگوں۔ ھمے گپ ءُ ￶ھالانی گوازگ ءَ ￴رند چیزے وھد گوست ءُ من ءَ ￴نوکیں نامے ءَ ￴کسے ءَ ￴کلو دات سلام استاد چون ئے￷ من پسو دات ءُ ￶دْراہ بات ئے￷ وش ءُ ￶جوڑ ئے￷ من ترا زانگ ءَ ￴نہ آں تو کے ئے￷؟ من ءَ ￴پسو دات ئِے￸ کہ تو سیر بیتگ ئے￷ مرچاں استاد وتی شاگرداں ھم بے ھیال کن ئے￷ من اڑے سکی آں کندیلاں ، من پسو دات ءُ ￶گشت اُپ چون ئے￷ منی پل وش ئے￷ من کند اِت ءُ ￶گشت پھل کن ندراں نمبر نوکینے ھمیشکا ترا جاہ نیارتگ۔ من ءَ ￴گشت ئِے￸ کہ استاد من ءَ ￴پہ تو سک سک زھیر بوتگ زوت کن وتی اکسے راھی کن کہ من نیٹ ءَ ￴اتکگوں اشتاپی آں ، من وتی پُرشتگین اکسے دیم دات گُڑا چار اِت ئِے￸ گش اِیت استاد تو نی پیر ئے￷ سر لڑ اِتگ ھھھھ کند اِت ئِے￸ پہ بچکند من ءَ ￴مسکرا ئِے کت، گُڑا وتی ھم بازیں اکسے پہ من راھی اِش کت ءُ ￶گشت ئِے￸ کہ استاد من ھردیں شھید بوتاں منی اکساں تو شنگ بہ کن من پھر بنداں کہ منی استاد منی اکساں شنگ کنت کہ من چہ تو بلوچی دربرتگ ءُ ￶چہ ترا بازیں سکین ءُ ￶مھر دلبڈی زُرتگ، من پہ تْرندی گشت چش مہ گش دل نہ بہ ئے￷ انی مرگ و ھرجاہ اوشتاتگ چش مہ گش بس مھکم ببو ءُ ￶جنز دیم ءَ ￴۔۔ وھد ھمے رنگ ءَ ￴جنزگ ءَ ￴اَت گُڈی وھد ءَ ￴کہ سکی جان ءَ ￴من ءَ ￴رھوت کتگ چہ شھیدی دو روچ پیسر چارشمبے ءِ ￵روچ اَت ءُ ￶ 2025/2 رمس یات نہ انت کجام رمس اَت گُڑا من ءَ ￴ھالے کُت ءُ ￶سلام ءُ ￶دْراہ بات بوتیں من جست ءُ ￶پرس کت کہ ھال کن پل تو میتگ ءَ ￴شتگ ئے￷ مات مردم دیستگ انت من ءَ ￴پسو دات ئِے￸ کہ ھو من ماتی دیستگ دیر نہ انت ۔۔ ھمے گپ ءُ ￶ھبر مسکرا ءُ ￶ھال بوت ءُ ￶پد ءَ ￴ من ءَ ￴گشت ئِے￸ استاد وتی اکسے دیم ئِے￸ من پد ءَ ￴وتی کلنڈیں اکسے دیم دات پہ آئی ءَ ￴من ءَ ￴پد ءَ ￴گشت ئِے￸ استاد نی تو پیر ئے￷ ھھھ کند اِت ئِے￸۔۔ من پسو دات کہ ھو گم پیر کنت مردم ءَ ￴وھد باز ھنر ساز اِیت ساھتے ءَ ￴دانکہ ھال ءُ ￶گپ بوت گُڑا من گشت نی وت ءَ ￴مھکم کن اِت اے ناپاکیں دژمن ءَ ￴پروشتگ نی گڈی رگ ءَ ￴اِنت۔ سکی جان ءَ ￴پہ تمردی گشت کہ من وتی سنگر گپتگ ءُ ￶نشتگاں اے لگور ءَ ￴ما تاچین ایں یل نہ بیت اے دژمن ھرجاہ دپ ءَ ￴کپ اِیت گُڑا نہ رک اِیت یاکہ جنگ باں یاکہ جناں بس وتن یا کپن ۔۔ دو روچ گوست ءُ ￶سھب ءِ ￵سر ءَ ￴من گوانکو زُرت ءُ ￶چار اِت کہ رسانکدر ءَ ￴دو زانگُلیں جون انت کہ تیراں سُپتگ انت من اجکہ بوتاں اے کے ءُ ￶کے اَنت مجگ ھم کار ءَ ￴نہ اَت وھدے کہ من وتسپ ءِ ￵کلواں چارگ ءَ ￴اِتاں سنگتے ءَ ￴کلو داتگ اَت استاد تئی یک باسکے شھید بوت من گنتر پرشتاں کے بوت یاھدا رند ءَ کہ اکس من دیست ءُ ￶سکی جان ءُ ￶بالاچ اَنت منی پاداں زمین یل داتگ اَت ءُ ￶چہ چماں ارس شتور ءَ ￴اِت اَنت پورہ اے روچ چہ کیامَت ءَ ￴کمتر نہ اَت من ءَ ￴سک تورینگ ءَ ￴اَت اے روچ پورہ ءَ ￴ورگ ءَ ￴منی پیداگ اَت، اے سبب ءَ ￴کہ منی دست ءِ ￵رُستگیں نودربرے اَت من سکین داتگ اَت بلوچی ￵ادب ءُ ￵لبزانک ءِ ￵تہ ءَ ￴جوانیں کردے ایر کُتگ اَت من ءَ ￴گیشتر درد بوت کہ سکی تو اِشتاپ مہ کُتیں چو زیت مہ شُتین ئے￷، بلے منی سکی جان منی مھروانیں ھمبل تئی واھگ اَت تو منزل ءَ ￴رس اِت ئے￷ تو سوبین بوت ئے￷ تو زندگ ئے￷ تو نمیران ئے￷ راجدپتر ءِ ￵تاکاں گوں شُمار ئے￷ تو وتی پرز ادا کُت باگیں بھشت ءَ ￴بات ئے￷۔۔بلوچستان آجو بات آمین بات۔۔