یوه ورځ، یو غریب سړی په خپل کلي کې ژوند کاوه. هغه به هره ورځ د خپلې کورنۍ لپاره د خوراک پیدا کولو په هڅه کې و. یوه ورځ، هغه په ځنګل کې یو زوړ، زنګ وهلی دمبوره وموندله. سړي فکر وکړ چې شاید دا دمبوره کوم ارزښت ولري، نو یې کور ته یوړه. په کور کې، هغه هڅه وکړه چې په دمبوره غږ وکړي، خو هیڅ غږ یې نه کاوه. هغه پرېکړه وکړه چې دمبوره پاکه کړي او بیا هڅه وکړي. کله چې یې دمبوره پاکه کړه او پرې یې ووهله، نو یو ښکلی غږ ترې راووت. سړي په خوښۍ سره دمبوره ووهله او سندرې یې پیل کړې. په همدې شپه، سړي یو خوب ولید. په خوب کې، یو پاچا ورته څرګند شو او ویې ویل: "زه د دې دمبورې پاچا یم. تا زما دمبوره وموندله او پاکه دې کړه. په بدل کې، زه به ستا ټولې هیلې پوره کړم." سړي په حیرانتیا کې وویل: "زه غواړم چې زما کورنۍ هیڅکله وږې نه وي." پاچا وویل: "ستا هیله پوره شوه." له هغې ورځې وروسته، د سړي کورنۍ هیڅکله وږې نه شوه. هره ورځ به یې په کور کې کافي خواړه درلودل. سړي پوه شو چې د دمبورې پاچا د هغه مرسته کړې ده. هغه هره ورځ دمبوره ووهله او د پاچا مننه به یې کوله.