دیریست ز احوال رقیبان خبری نیست از خنده و مستی و رفاقت اثری نیست زین شهر همه رفتند و منِ خسته در اینجا بگذاشتنم چونکه مرا بال و پری نیست پیوسته به زنجیر نمودند تن خویش گویا که مرا جز غم و اندوه ثمری نیست ای بی خبران پاس رفاقت مگم این است ؟ میسوزم و از بهر شمایان نظری نیست دانم که در اینجا نه مهر است و نه الفت گر غم نبود هیچ کسی داد رسی نیست