سرد و بی‌تاب و نفس‌گیر، دلم می‌لرزد خسته از این همه تفـسیر، دلم می‌لرزد خنده‌های تو و این باد که می‌پیچد باز بیـن ایـن خاطـره و تیـر، دلـم مـی‌لرزد برف می‌ریزد و شـب هم به تماشـا آمد پشــت آن پنجـره‌ی پیـر، دلــم مـی‌لرزد با سکـوت تـو، شکسـتم به هـزاران آوا لحـن تلخی‌ست که تقدیر، دلم می‌لرزد پای این درد کهن مانده و درخویش تهی رفتـنی‌ اسـت ولـی دیـر، دلـم مـی‌لـرزد یک سحر کاش مرا هم ببری از این جا برگ‌ها خشک و زمین‌گیر، دلم می‌لرزید