عن أَبِي بَكْرٍ الصِّدِّيقِ رضي الله عنه أَنَّهُ قَالَ لِرَسُولِ اللهِ صلى الله عليه و سلم : عَلِّمْنِي دُعَاءً أَدْعُو بِهِ فِي صَلاَتِي قَالَ: (قُلِ اللَّهُمَّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي ظُلْمًا كَثِيرًا، وَلاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ فَاغْفِرْ لِي مَغْفِرَةً مِنْ عِنْدِكَ، وَارْحَمْنِي، إِنَّكَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ) متفق‌علیه بخاری(۷۳۸۸)مسلم(۲۷۰۵) نسائی(۱۳۰۲)ترمذی(۳۵۳۱) از ابو بکر صدّیق رضي الله عنه روایت است که به رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم فرمود: دعایى را به من یاد ده تا آن را در نمازم بخوانم، رسول‌الله صلى الله عليه و سلم فرمود: بگو، یا الله! من ظلم فراوانى از نفس خود کرده‌ام، و جز شما کسى گناه‌بخش نیست با مغفرت و بخشش خود مرا ببخش، و مرا مورد رحمت خود قرار بده، همانا تنها تو بخشنده و مهربان هستى مُراد ابوبکر صدیق رضی‌الله‌عنه از این گفته‌اش که در نماز خود آن را بخوانم، یعنی: آن را بعد از تشهد اخیر و پیش از سلام دادن بخوانم. وی عبدالله بن عثمان بن عامر قرشی تیمی است، مشهور به ابوبکر صدیق بن ابی قحافه است، یار غار، و یگانه رفیق رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم در راه هجرت بود، و کسی است که صحابی بودنش به نص قرآن کریم ثابت شده است، وقتی که رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم از اسراء خود خبر دادند، وعدای نپذیرفتند و مرتد شدند، ولی ابوبکر صدیق رضی‌الله‌عنه به مجرد شنیدن این خبر آن را تصدیق نمود، و از این جهت به صدیق امت لقب یافت، و بعد از مسلمان شدن سبب عده بسیاری گردید، اولین خلیفه بعد از رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم است، از علماء، فقهاء، و فضلای صحابه است، بلکه در همه صفات حمیده سر آمده همگان است، در همه غزوات بلکه در همۀ حالات و در همۀ مواقف همراه و همنشین رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌وسلم بود.