Hep Sen, Hep Sen Olmaz! Bir dur artık! Hep senin ilişkin, ailen sorunlu, hep senin işin sıkıntılı, hep senin maddi sıkıntıların var, hep senin moralin bozuk, hep senin psikolojin darmadağın… Peki ya diğer insanlar? Onlar ne yapıyor sanıyorsun? Gül bahçesinde mi yaşıyorlar? Sen farkında mısın, birileri seni hep anlamak zorundaymış gibi davranıyorsun. Sürekli “beni anla, beni idare et, bana dokunma” modundasın. Bir düşün: anlayan hep sen olsaydın halin ne olurdu? Evet, bazen zordur. Hayat insana çok ağır gelir. Hep güçlü kalmak yorar. Sadece senin değil herkesin içinden çıkamadığı bir şeyler var, mücadele verdiği... Herkesin derdi kendine kocaman. Ama herkes senin gibi “insanlar bana anlayış borçlu” diye dolanmıyor ortalıkta. Beklediğin cevapları almayınca hemen tavır alırsın. İstediğin olmayınca sessiz moda geçersin. Pireyi deve yapar, incinirsin ama nedenini söylemezsin. Pasif agresifleşirsin, konuşmaların ima dolu olur. Susarsın… Suskunluğunla yola getirmeye çalışırsın. Manipülasyonu erdem/olgunluk diye yutturmaya çalışırsın. Mesajlara cevap vermezsin. Aramazsın, sormazsın. "Zorunda mıyım?" dersin. Yetmezmiş gibi bir de “Ben böyleyim, işine gelirse” küstahlığını sergilersin... Sanki başkalarının sabrı senin özel alanınmış gibi istediğin gibi at koşturursun. Kimse, “ben böyleyim” cümlesiyle kendini aklayıp, karşısındakini görmezden gelen birini sonsuza dek taşıyamaz - taşımaz. İnsan ilişkileri karşılıklıdır. Sadece almaya çalışırsan bir süre sonra insanlar vermekten yorgun düşer ve yalnızlaşırsın. İlgiyi, anlayışı, sabrı hep tüketirsen gün gelir kimse kalmaz yanında. Çünkü kimse kendisini/hayatını iyileştirme çabası olmayan biriyle kalmak istemez. Bir başkasının sadece duygusal çöp kutusu olmak istemez. Biz seni anlamaya çalışalım tabii, ama sen de bizi fark et artık. Biraz da sen dinle. Biraz da sen sor; “Nasılsın gerçekten?” diye. Biraz da sen gülümset...Biraz da arayan, soran sen ol... Kendini toparlamak zorunda değilsin hemen. Ama toparlanmaya niyetin olsun. Ve o niyetin içinde sadece kendin için değil seni seven, seni kucaklayan insanlar için de bir yer aç. Unutma; sürekli anlayış bekleyip hiç vermeyen üstüne bir de tavır koyan insan, gün gelir kimsenin duymak istemediği biri olur. Biz seni duymaya devam etmek istiyoruz. Ama sen de bizi duymaya başlarsan güzel olur. (Tüm alma odaklılara) aycaakin.com | mindform.com.tr