په ولاړه او ناسته د اوبه څښل ناسته حالت (Sitting): کله چې څوک په ناسته اوبه څښي، بدن ته د اوبو د داخلېدو بهیر ورو وي، او دا د هاضمې سیستم ته ګټوري وي. د اعصابو سیستم لږ فشار احساسوي، او پاراسمپاتېتيک سیستم فعاله وي – چې دا هضم ته ګټه رسوي. ولاړه حالت (Standing): که څه هم علمي ثبوت دا نه وايي چې دا خطرناکه دی، خو ځینې څېړنې ښيي چې په ولاړه حالت کې اوبه چښل ژر معدې ته ننوځي او د ځینو خلکو لپاره دنس پاړسوب باد منځ ته راوړي اسیدوزته لاره هواروي په ځانګړي ډول که څوک له مخکې څخه د معدې ستونځې ولري . ځینې پوهان دا وايي چې په ناسته اوبه څښل د پښتورګو لپاره اسانه ده، ځکه د بدن میتابولیزم متوازن ساتي. ځینې بيا وايي چې په ولاړه اوبه څښل د بندونو درد یا arthritis سبب کېږي. خو عصري طب دا خبره نه تائیدوي. تر اوسه داسې هېڅ ساینسي سند نشته چې دا باور پخلی کړي وي. اوبه باید ورو-ورو وڅښل شي، نه په یو وار کې ډېري. اوبه د مغزو او بدن لپاره آرامي راولي. د اوبو حرارت باید مناسب وي (نه ډېر یخي، نه ډېري ګرمي). ولاړه اوبه څښل هیڅ جدي زیان نه لري، خو د بدن د سوکالۍ لپاره غوره ده چې ناسته وڅښل شي. د سنت پیروي، د اعصابو سکون، او د هاضمې لپاره دا یو ښه عمل ګڼل کېږي. که څوک ولاړه وڅښي، د طبی لحاظه اندېښنه نشته، خو که معدې یا پښتورګو ناروغي لري، ناسته بهتره ده.