"Bu gayrimüslim aktivistler Gazze’yi savunma konusunda bu gevşek İslam ümmetinden daha iyidir" şeklindeki sesler yükseliyor hem de genelleyerek. Bu anlamın tekrar edilmesi, Muhammed ümmetinde Sallallahu aleyhi ve sellem hayır kalmadığı hissini pekiştiriyor. Sanki bizim ümmetimiz, diğer ümmetlerin gerisine düşmüş gibi; sanki İslam’ın varlığı ya da yokluğu, insanın hayırlı olup olmamasında etkili değilmiş gibi. Üstelik bu, haksız bir genelleme. Nitekim Peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştur: “İnsanlar helak oldu” diyenin kendisi en çok helak olmuştur. Hiç şüphe yok ki, İslam’a mensup olup da ümmetinin meseleleriyle ilgilenmeyen, sadece kendi heva ve hevesini düşünen birçok kişi vardır. Bunlar, selin sürüklediği köpük gibidir. Hiç şüphe yok ki, Muhammed ümmetine sallallahu aleyhi ve sellem ait olduğunu iddia eden ama kardeşlerimize yönelik baskılara katılanlar da vardır. Bunlar ümmetten değildir; ümmet de onlardan berîdir. Ama öte yandan, yapılan büyük iyilikleri unutmak ve sistemli bir şekilde boğulmaya, karartılmaya ve kuşatılmaya çalışılan çabaları görmezden gelmek de büyük bir haksızlıktır. Bu ümmette, kalbi diri nice insan vardır ki Gazze’yi savundu, bedel ödedi, tutuklandı, aşağılandı ve uzun hapis cezalarına çarptırıldı. Onların çocukları, eşleri, anne babaları için büyük acılar ve sıkıntılar oldu. Bu ümmette, gösterilere katılanlar, destek duruşları sergileyenler, Gazze’ye değil neredeyse bir ülkeye yetecek kadar yardım toplayanlar oldu. Bu ümmette, hayatlarını riske atan, konforlu yaşamlarını terk eden doktorlar, yardım görevlileri, gazeteciler oldu ki, kardeşlerini tedavi etsinler, acılarını dünyaya duyursunlar diye... Bu ümmette, Arap Baharı sonrası hapsedilen, on binlercesi zindanlarda çürüyen, zamanında onları tanıyanların acı çekip sonra unuttuğu nice davetçi ve âlim vardır. Onların büyük gayretleri ve yayılan hayırları oldu. Bu ümmette, sabah akşam kardeşlerinin haline yanıp tutuşan, gerçekten ve samimi şekilde bir yol bulsalar canlarını feda etmeye hazır insanlar da vardır. Ümmete dair umutsuzluk içeren ifadeler ve başkalarını ümmetin önüne koymak, bazen iyi niyetle, acı ve kederle söylenebilir. Ama bu acı, kavramları çarpıtmamıza, ümmetimizi küçümsememize ve onun hayır potansiyelini değersizleştirmemize sebep olmamalı. Gazze’deki kardeşlerimizin yanında duran gayrimüslim aktivistleri gerçekten takdir ediyoruz. Allah’tan onları hidayete erdirmesini, kalplerini İslam’a açmasını diliyoruz. Çünkü biz, onların kardeşlerimize istedikleri hayrı, kendileri için de istiyoruz. Biz Müslümanlar olarak, her türlü imkânla destek vermeyi sürdürmeliyiz. Ama bunu yaparken kendimizi aşağılayarak, karamsarlıkla, öz benliğimizi yıkarak değil. Ve Allah’tan, kardeşlerimize yardım edilmesini engelleyen herkese dünyada ve ahirette hak ettiği karşılığı vermesini, bize de O’nun razı olacağı şekilde kardeşlerimize yardım edebilmeyi nasip etmesini diliyoruz. Dr İyad Kunaybi