☠️ *حواسمون به مصرف پلاستیک باشه* 🖊️ شاید برات عجیب باشه، اما فقط یک کیسه‌ی پلاستیکی می‌تونه تا ۵۰۰ سال توی طبیعت باقی بمونه. این کیسه‌ها نه تجزیه می‌شن، نه از بین می‌رن، فقط به ذرات کوچکتری به‌نام «ریزپلاستیک» تبدیل می‌شن. این ذرات به‌مرور وارد خاک، رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و دریاها می‌شن و توی بدن موجودات ریز دریایی مثل پلانکتون‌ها جا خوش می‌کنن؛ همون‌هایی که غذای اصلی ماهی‌ها هستن. یعنی حتی قبل از اینکه ماهی بفهمه، داره پلاستیک می‌خوره. ممکنه فکر کنی «خب من که ماهی نمی‌خورم!» اما مسئله فقط ماهی نیست. این ذرات از طریق زباله‌ها و کودهای آلوده وارد خاک می‌شن و جذب ریشه‌ی گیاهان می‌شن. دام‌ها و پرنده‌ها هم ممکنه پلاستیک رو با غذا اشتباه بگیرن و بخورن، که این باعث انسداد روده، خونریزی داخلی، یا حتی مرگشون می‌شه. در نتیجه، محصولات این گیاهان و حیوانات آلوده مستقیماً سر سفره‌ی ما قرار می‌گیره. وقتی ما میوه، سبزی، گوشت، شیر یا تخم‌مرغی رو مصرف می‌کنیم که از محیط یا دام آلوده به ریزپلاستیک‌ها و مواد شیمیایی مثل «بیسفنول A»، «فتالات‌ها» و «دی‌اکسین‌ها» اومده، عملاً در حال وارد کردن سمی‌ترین ترکیبات شیمیایی به بدن خودمون هستیم. این مواد به‌مرور باعث مشکلاتی مثل: *اختلالات هورمونی و ناباروری* *کاهش ایمنی بدن* *آسیب به رشد جنین و نوزاد* *مشکلات کبدی و کلیوی* *دیابت، چاقی* و *افزایش خطر سرطان‌های پستان، پروستات، روده و خون* می‌شن. این‌ها بیماری‌هایی نیستن که فوری ظاهر بشن، اما با مصرف مداوم، بدن رو در سکوت فرسوده می‌کنن. یکی از رایج‌ترین و خطرناک‌ترین کارهای روزمره هم گذاشتن نان داغ داخل کیسه نایلونیه. حرارت بالا باعث آزاد شدن مواد سمی از پلاستیک و جذب اون‌ها توسط نان می‌شه. نانی که با عشق می‌خریم، با بی‌دقتی سمی می‌شه. برای همین، تغییر سبک زندگی‌مون حتی با یه قدم کوچیک، مثل استفاده از کیسه‌ی پارچه‌ای برای خرید نان، می‌تونه از ما و خانواده‌مون در برابر این آسیب‌ها محافظت کنه. نه‌تنها نون سالم‌تری می‌خوریم، بلکه به زمین، حیوانات، گیاهان و نسل آینده هم رحم می‌کنیم. ✅ از فردا، کیسه نان پارچه‌ای یادت نره؛ برای خودت، برای سلامت عزیزانت، برای زمینی که بهش نیاز داریم. ┄┅═✧❁✧═┅┄ 🔖برای افزایش آگاهی های خود به ما بپیوندید گروه واتساپی *آگاهی روز* 👇👇👇 https://chat.whatsapp.com/IuyU5yJVH1p2y2O8IbB7Sf