மழை மீதம் ❤️ உள்ளிடுக்குகள் எங்கும் இருட்டு, நினைவொளி பீய்ச்சி நிரம்பும் நீர்மை கரிப்புச் சுவையாயிருக்கிறது . அறையில் சில வாக்கியங்கள் முதலும் முடிவும் மறந்த சிகைச்சுருள்களாக நகர்கின்றன வாய்த்திருக்கும் வாழ்வு நதியின் போக்கில் நகரும் தனிப்பரிசல் . விரல்களை பிணைத்துக்கொண்டு எப்போதோ கேட்ட பாடல் பட்டாம் பூச்சியென தோளில் அமர்கிறது நிலமிறங்கவியலாத இறகைப் போல நான் எழும்பவும் தாழவும் . உறைந்த தளத்தின்கீழ் செரிந்த உயிர்வாயுவோடு இன்னும் இலகுவாய் நீந்தும் துருவ நில மீன்கள் என் மூச்சுப் பாதையை கொஞ்சம் சீரமைக்க வேண்டும் உன் இன்மையின் உண்மை என்னிருத்தலின் இடும்பை இன்னும் கூடுகிறது முள்நுனி தாங்கியிருந்த மழை மீதம் தொடுவதற்குள் உதிர்ந்துவிட்டது. - கனிமொழி. ஜி Kani Mozhi G தொகுப்பு: ஒளிர்விதை