Ben acizim Ya Rab… Sözlerim sustu, gözlerim doldu… Gönlümde ne varsa, dilimden değil, içimdeki çığlıklardan anla. Omuzlarımda taş gibi biriktirdim ne varsa, Ama artık gücüm kalmadı, Ben bu yükü Sana bırakıyorum Allah’ım… İçimde rüzgârlar var, fırtınalar var… Ama sustum, sustum çünkü bilirim: Beni en iyi Sen duyarsın, Beni en iyi Sen anlarsın. Gizledim herkesten kırıklarımı, Ama Sana gizleyemem Ya Rabbi… Sen ki kalpteki sızıyı bile bilensin. Ey Rabbim… Ne çok düştüm ben kendime. Yoruldum, tükendim… Gülüşlerime hıçkırıklar sığdırdım, “İyiyim” dedim, ama içimde hep bir yıkım vardı. Ben artık dayanamıyorum. Yetiş Allah’ım… Ne olur, yetiş… Adını andım her daraldığımda, Kalbim sıkıştıkça Sana döndüm… Ve ellerimi göğe her kaldırışımda, Senin orada olduğunu hissettim. Beni terk etmeyen, Karanlığımı aydınlatan, İçimdeki yangına rahmet indiren Sen oldun. Allah’ım… Ben Sana gelmek istiyorum. Tertemiz bir kalple… Geçmişin gölgesinden arınmış, Senin affına sığınmış bir kul olarak… Beni affet Ya Rabbi. Sen affı en çok sevensin, Sen kulun dönüşünden razı olansın. Merhametinle sar beni, Yalvarışımı duy, Açtığım elleri boş çevirme… Sen "ol" dersin ve olur her şey… Kalbime huzur “ol” de, Yüreğime sabır “ol” de, Gecelerime aydınlık “ol” de Allah’ım… Ve ne olur… Beni en yakın secdede al yanına… En saf hâlimle, Sana en yakınken… Sen razıysan benden, bırak dünya sussun… Hiçbir şeyin anlamı kalmaz o an, Çünkü ben Sana kavuşurum… Âmin. Batuhan Çelik