*اعتدال میانِ نوافل و فرایض* 🌸فرایض، عباداتی هستند که تحت هیچ شرایطی ساقط نمی شوند؛ در حالی که نوافل، عباداتی‌اند که انجامشان واجب نیست، بلکه وسیله‌ای برای کسب اجر و ثواب بیشترند. ⬅️در این زمینه نیز بعضی دچار افراط و تفریط شده‌اند؛ چنانکه ما آنقدر که به نوافل اهميت می‌دهیم به فرائض اهمیت نمی‌دهیم، مانند شب‌هایی که دارای فضلیت هستند، در آن‌ها تمام شب مشغول به عبادتیم، اما هنگامی که وقت نماز فرض فجر فرا برسد همه‌ی نوافل گزاران به خواب می‌روند، درنتیجه به عبادات نفلی اهمیت بیشتری داده می‌شود که درمورد آن‌ها در قیامت هیچ سؤالی نخواهد شد، اما فرض ترک می‌شود، حال آنکه اولین سوال در روز قیامت راجع‌ به نماز فرض خواهد بود. 🌱همینطور هنگام عید قربان ما که اراده‌ی قربانی داریم از یکم ذی الحجه تا قربانی ناخن و موهای خود را کوتاه نمی‌کنیم، درصورتی که می‌دانیم این یک عملی مستحب است، که انجامش ندادنش گناهی ندارد، *اما جای تعجب است که یک شخص تا ده روز پايبند به این عمل نفلی می‌ماند، چنین عملی که انجامش ثواب و بر عدم انجامش هیچ گناهی نیست، اما به محض قربانی همراه کوتاه کردن دیگر موهای بدن ریش خود را نیز تراشیده و کوتاه می‌کند، حال آنکه او میداند که اگر من در طی این ده روز آن موها را کوتاه میکردم پس هیچ گناهی به من نمی‌رسید، اما تراشیدن و کوتاه کردن ریش گناہِ کبیرہ است، از یک سو به فکر عبادت نفلی و از سویی دیگر هیچ فکری راجب حرام نیست! پس این افراط و تفریط است، با این عملکرد (از حد گذشتن و به نوافل چنین اهميت دادن که به فرایض هم داده نشود و مستحب را چنین انجام دادن و در حرام اینطور بی فکر بودن) معلوم می‌شود که ما اسلوب دین را نفهمیده ایم.* 📕(اُمت مسلمہ کی خصوصیت اعتدال و میانہ روی) ✍️مترجم: ابوامامه دیوبندی عُفی عنه 🗓٢٦ محرم ١٤٤٦ 🔽link telegram: https://t.me/ahnafdeoband 🔽link whatsapp: https://whatsapp.com/channel/0029VaAJS8ECBtxCbSX5Vb1q