Bu kılıç Merhum Ğavsimizin ks idi. Menzil köyünün son hâlini görünce çok mutlu oldu ve Ğavsi Nizam hz'ne "sana kılıcımı vereceğim" buyurdu, elleriyle verdi... Şu 2 sene içerisinde birçok insan adeta boyunlarını bu kılıca vurdular, bile isteye hemde. Her seferinde "O Hazrete dil uzatmayın!" diye uyardık. Kimse dinlemedi. Bir kıssa nakledelim, hissemize düşeni alalım... "Bir gün Alâeddîn Âbizî'nin gönlünden; "Allah adamlarına dil uzatanlar niçin helak olurlar?" düşüncesi geçti. Bu düşünceler içinde iken sohbet ettiği Abdülkebîr-i Yemenî hazretleri onun bu hâlini anlayıp; "Ey Alâeddîn kardeşim! İki tarafı çok keskin olan bir kılıcı, kabzasından duvara sağlam bir şekilde yerleştirseler, gafil bir kimse de süratle gelerek o kılıca kendisini çarpsa ve boynu kopsa, o kılıcın ne kabahati vardır. Evliya çekilmiş kılıç gibidir. Ona çarpan helak olur. Evliyaya dil uzatan, o kılıca çarpan kimse gibidir. Evliyaya dil uzatan, sıkıntı veren kimseyi evliya affetse bile, Allah teala affetmez ve cezasını mutlaka verir.