Akran zorbalığı gibi bir gerçek varken bir de bunun karşı cinsten gelmesi inanılmaz korkunç bir hadise. Bununla mücadele etmek için erkekleşmeniz gerekir. Bununla mücadele etmek için kırıtan bir erkek olmanız gerekir. Yani kendiniz olmamanız, kendinize rağmen olmanız gerekir. Narin kızlar, yiğit delikanlılar için ne hazin bir değişim... Psikoloji, pedagoji, sosyoloji ve tecrübe zaten olması gerekeni bağırırken karma eğitim ısrarı zorbalıktır. Ama bunu, bir Müslüman söyleyince konu, düşünülmeden, tüm mağduriyetler, potansiyellerin yok oluşu, kırılan kalpler, bulanan akıllar, okul bırakan gençler sanki yokmuş gibi reddediliyor. Maalesef ülkemizde kadın ve erkeğin özne olduğu konuları konuşamıyorsunuz çünkü yine maalesef ülkemizde aklı İslam düşmanlığından başka bir şeye çalışmayan bir kitle var. Müslüman kimliğinizle en hakkaniyetli şeyi dahi söyleseniz, düşmanlıkları sebebiyle düşünmeden reddediyorlar. Belli kesimlerin hedefi oluyorsunuz da iki kere ikinin dört ettiğine ikna edemiyorsunuz. Halbuki bağırmak istiyorum çocuklarınıza bunu nasıl reva görüyorsunuz, bilerek ve alternatifi olduğu halde tercih edenler için söylüyorum, yavrunuzu hiç mi sevmiyorsunuz? Neyse... Şimdiden kızım için de böyle bir imkân olması için dua ediyorum. Somut her adımı destekliyorum. Güzel bir bitki gibi yetiştirmeye gayret ettiğimiz kızımın solmaması, yıpranmaması için karma eğitim zorbalığını reddediyorum. Hayatı boyunca çiçek olduğunu unutmasın, yabani bir ota dönüşmek zorunda kalmasın diye bu ısrarım. Bir de bu hayatta düşüncede ve içtimai hayatta temiz kalmanın bir bedeli var yoksa yapraklarının bir bir dökersiniz de dikenli kaktüse dönersiniz. Şimdi bu yazıyı yazarken onun yüzüne bakıyorum da kıyamıyorum çiçeğime. İçimdeki tarifsiz huzuru kızım da yaşasın istiyorum. Eğer evladım erkek olsaydı, bu satırlar onun için olurdu.