. *❇️༺۞• لا یقاس بآل محمّد(ص) احدٌ •۞༻* ┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈ 🖊🦋 احسان الله نیلفروش زاده ↗️ https://t.me/ehsannil2/791 ┈••✾•🍃🌼🍃•✾••┈ حضرت امام محمّد باقر علیه‌السّلام می‌فرمایند: *🔻«اخْتَرَعَنَا الله مِنْ نُورِ ذَاتِهِ لَا يُقَاسُ بِنَا بَشرٌ»🔺* خدا ما را از نور ذاتِ خود اختراع کرد. [بنابراین] بشری با ما مقایسه نمی‌شود. (📚بحار الأنوار،ط - بيروت، ج۲۶، ص۱۲) و حضرت مولی امیرالمؤمنین علیّ علیه‌السّلام نیز می‌فرمایند: *💠«لَا يُقَاسُ بِنَا أَحَدٌ» 💠* احدی با ما قیاس کرده نمی‌شود (قابل قیاس نیست). (عيون أخبار الرضا علیه‌السّلام، ج‏۲، ص۶۶) 🔲 لفظِ *«احدٌ»*؛ هم از نظر معنا و هم از نظر اینکه نکره آمده است، مفیدِ معنای عمومیّت است. یعنی «احدٌ»، شامل هر ذی الإشاره‌ای در هر ساحتی می‌شود. پس احدی، حتی انبیاء الهی علی نبیّنا و آله و علیه‌السّلام، و اولیاء نیز با حضرات آل‌الله علیهم‌السّلام قابلِ مقایسه نخواهند بود. و وقتی این عمومیّت وجود دارد؛ پس در تمامی ساحات، یعنی تمامِ مراتب وجودی، شأنی از شؤون و یا حالی از حالات؛ «قیاس»، به ساحتِ تماماً نورِ ائمه اطهار علیهم‌السّلام وارد نمی‌شود و نبایستی صورت بگیرد. چرا که؛ *«قیاس»*؛ فرعِ بر *#دوئیت* است و بایستی دو طرف وجود داشته باشد تا قیاس و مقایسه‌ای صورت بگیرد. امّا حضرات آل‌الله علیهم‌السّلام، صمدیّت و وحدانیّت باریتعالی هستند. که اگر درکی از صمد، به جان بنشیند، خواهیم دانست که صمدیّت حقّ، جا برای غیر نمی‌گذارد. پس مطلقِ «قیاس»، در ساحتِ وحدانیّت و صمدیّت حضرت حقّ - یعنی شخصِ شخیص آل‌الله علیهم‌السّلام -، معدوم و منتفی است. حضرت مولی امیرالمؤمنین علیّ علیه‌السّلام در حدیث طارق بن شهاب در مورد ائمه‌ی اطهار علیهم‌السّلام می‌فرمایند: *🔹«سِرُّ الْوَاحِدِ وَ الْأَحَدِ* *فَلَا يُقَاسُ بِهِمْ مِنَ الْخَلْقِ أَحَدٌ* *فَهُمْ خَاصَّةُ الله وَ خَالِصَتُهُ وَ سِرُّ الدَّيَّانِ.» 🔹* امام علیه‌السّلام؛ سرّ حضرت واحد و احد (عزّ و جلّ) است. پس احدی از خلائق با ایشان قیاس کرده نمی‌شوند. ائمه‌ی اطهار علیهم‌السّلام خاصة الله و خالصۀ او و سرّ حضرتِ دیّان هستند. بنابراین؛ حضراتِ «سِرُّ الْوَاحِدِ وَ الْأَحَدِ» علیهم‌السّلام؛ نفسِ حضرت باریتعالی بوده، بلکه خالصۀ نفس و نفسیّت و ذاتیّت ذات حضرت احدیّت هستند که هیچ دوئیتِ ظلمتی و حدّی‌‌ای، در هیچ مرتبه از مراتب وجودی، بین حضراتِ خالصة الله علیهم‌السّلام و حضرتِ الله تعالی، وجود ندارد. و مسلّم است که وقتی یک ذات و یک وجود و یک نفس هستند و بلکه نفس باریتعالی می‌باشند، مقاماتشان، دقیقاً و عیناً و شخصاً، مقاماتِ حضرت احد(جلّ جلاله) است که در زیاراتشان می‌خوانیم؛ *«الْمَقَامَ مَقَامُک»* (📚المزار،للشهيد الاوّل، ص۳۵) و بلکه مطلب، بسیار فراتر از این حرف است!حضرات آل‌الله علیهم‌السّلام؛ نفس و شخصِ مقاماتِ باریتعالی می‌باشند که در مناجات رجبیه در وصفی از حضرات علیهم‌السّلام می‌خوانیم: *💎«أَسْأَلُک بِمَا نَطَقَ فِيهِمْ مِنْ مَشِيَّتِک فَجَعَلْتَهُمْ مَعَادِنَ لِکلِمَاتِک وَ أَرْکاناً لِتَوْحِيدِک وَ آيَاتِک وَ "مَقَامَاتِک" الَّتِي لاَ تَعْطِيلَ لَهَا فِي کلِّ مَکانٍ يَعْرِفُک بِهَا مَنْ عَرَفَک»💎* [خدایا] درخواست مى‌کنم به آنچه در ایشان (یعنی حضرات آل‌الله علیهم‌السّلام) از مشیّـتت نطق نمودی که آن‌ها (یعنی حضرات آل‌الله علیهم‌السّلام) را معدن اسرار کلمات خود قرارشان دادى. و ارکان توحيد تو و آيات و «مقامات» تو هستند، که در آن آيات تعطيل نخواهد بود‌. در هر مکان، هر که تو را شناسد، به آن آيات شناسد. و از علوّ این مقام، وَ اینکه اطلاقِ *#حقیقی* هستند (یعنی اطلاق؛ قید حضرتشان نیست، بلکه خودیّت ایشان است، پس به اطلاقِ خود نیز اطلاق دارند)؛ نزولِ اجلال و بذلِ جاه نموده و در قیود و هیاکلِ بشری ظاهر شدند، تا قیود و کثرات، به سعۀ رحمانیّت ائمه اطهار علیهم‌السّلام، مجالِ انشاء شدن پیدا کنند. خالِ مَــه‌رویــان سیاه و دانه‌ی فلفل سیـاه هر دو جانسوزند، امّا این کجا و آن کجا؟! پس؛ از هر نوع قیاس در ساحت ائمه اطهار علیهم‌السّلام بایستی پرهیز کرد که؛ *«فَلَا يُقَاسُ بِهِمْ مِنَ الْخَلْقِ أَحَدٌ»*. ولیّ خدا علیه‌السّلام، و جنسِ خلائق، هر دو طعام و آب میل می‌کنند. امّا ولیّ خدا علیه‌السّلام به نفسِ اینکه 🔻 *«عَيْنَ الْحَيَاة؛*📚جمال الأسبوع، ص۳۷»🔺 است، اوست که با خوردن و نوشیدن، به طعام و آب، حیات می‌دهد و آنها را انشاء می‌کند. ولی سایرین با خوردن و نوشیدن، اخذِ حیات می‌کنند. و این کجا و آن کجا؟! صورتِ ظاهر این افعال [و صفات و حتّی کینونت] یکی است، امّا؛ کـــارِ پاکـــان را قیـــاس از خــــود مگیـر گرچه ماند در نبشتن؛ «شیر»، «شیر» 🔳 این از شرارت دشمنان ملعون ائمه‌ی اطهار علیهم‌السّلام، یعنی؛ عمر و ابابکر (لعنة الله علیهما) و جنودِ آنها مانندِ معاویه‌ی خبیث است که حضرات آل‌الله علیهم‌السّلام را در عِداد دیگران قرار دادند و امر قیاس و مقایسه‌ی نور و ظلمت را سکّۀ رایج بین مردم نمودند! به طوری که حضرت مولی علیه‌السّلام می‌فرمایند: *🔳«الدَّهر انزَلَنى ثُمَّ انزَلَنى ثُمَّ انزَلَنى حَتّى قیل؛ معاویة(لعنة الله علیه) وَ عَلىّ(علیه‌السّلام)!» 🔳* روزگار، مرا پایین آورد، پایین آورد، پایین آورد تا اینکه [مرا با معاویه ملعون برابر کرده و کنار هم و بلکه بعد از او] گفته شد؛ «معاویه و علی». *💎«هَلْ تَسْتَوِي الظُّلُماتُ وَ النُّورُ ؟!»💎* آيا تاريكى‌‏ها و نور برابرند؟! (📗سورۀ رعد، آیۀ ۱۶) هیهات! وامصیبتاه! مولایی که 🔻 *«مَدَارُ الدَّهْر؛* گردانندۀ روزگار؛ 📚مصباح المتهجد، ج‏۲، ص۸۴۳»🔺 است و لاهوت و جبروت و ملکوت و ناسوت، بر خاکِ قدومش، دستِ استحیاء و استشفاء دراز می‌کنند؛ از بلندایِ مقام و سعۀ وجود و اطلاقِ علی الاطلاق، مجال به دَهریّون می‌دهد، امّا نظر کن که جنسِ دهریّون چه بی‌شرمانه، او را به قیاس می‌کشند. که این قیاس، از قیاسی است که مسلکِ ابلیس ملعون است که حضرت امام جعفر صادق علیه‌السّلام می‌فرمایند: *🔻«لَا تَقِسْ فَإِنَّ أَوَّلَ مَنْ قَاسَ إِبْلِيسُ»🔺* قياس مكن! كه اوّل كسى كه قياس به كار بست ابلیس [ملعون] بود. (📚 الكافي، ط - الإسلامية، ج‏۱، ص۵۸) 🔆 حضرت امام موسی کاظم علیه‌السّلام در وصف حضرت رسول اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله و مولی امیرالمؤمنین علیه‌السّلام(یعنی تمام ائمه اطهار علیهم‌السّلام) می‌فرمایند: *🔻«ظَاهِرُهُمَا بَشَرِيَّةٌ وَ بَاطِنُهُمَا لَاهُوتِيَّةٌ ظَهَرَا لِلْخَلْقِ عَلَى هَيَاكِلِ النَّاسُوتِيَّةِ حَتَّى يُطِيقُوا رُؤْيَتَهُمَا»🔺* ظاهر آن دو بزرگوار (یعنی؛ حضرت رسول اکرم صلّی‌الله‌علیه‌وآله و حضرت مولی علی علیه‌السّلام) بشری و باطنشان لاهوتی است. در میان خلائق به شکل مردمانِ این عالم ظاهر می‌شدند تا خلائق، تحمّلِ دیدن آنها را داشته باشند. (📚البرهان في تفسير القرآن، ج‏۴، ص۱۹۲) حضراتِ *نفس الله تعالی* علیهم‌السّلام؛ تنزیلِ وجود فرمودند تا عالَم به این تنزیل، انشاء و ایجاد گردد و اگر قرار باشد به شکلِ حقیقیِ خویش ظاهر بشوند، عالَمی در کار نیست! چرا که از شدّت نورِ وجودی حضرتشان علیهم‌السّلام، عوالِم، مجالِ تکوین پیدا نمی‌کنند، چنان که حقیقتِ وحدانیّتِ حضرت احد (عزّ و جلّ) یعنی مولی امیرالمؤمنین علی علیهم‌السّلام می‌فرمایند: *💠«لَوْ ظَهَرتُ لِلنّاس في صورة واحدة لَهَلَكَ‏ فيّ‏ النّاس»💠* اگر برای مردم در صورتِ واحد ظاهر می‌شدم، قطعاً همه در من به هلاکت می‌رسیدند. (📚المناقب (للعلوي)، الكتاب العتيق، ص۷۴) حضراتِ *نفس الله* علیهم‌السّلام؛ شخصِ سرّ و اسرار حضرت حقّ تعالی هستند که به هیکل‌های بشری ظاهر شده‌اند، چنان که حضرت مولی الموحّدین امیرالمؤمنین علیّ علیه‌السّلام می‌فرمایند: *🍃«إنـّا نحن الْأَسْرَارُ الْإِلَهِيَّةُ الْمُودَعَةُ فِي الْهَيَاكِلِ الْبَشَرِيَّةِ»🍃* همانا ما اسرار الهی هستیم که در جلوۀ هیکل‌های بشری به ودیعه گذاشته شده‌ایم. (📚بحار الأنوار ج۲۵، ص۱۷۴) از این رو جسارت به *یک مویِ ولیّ خدا* (یعنی کوچکترین اشاره حتّی به جسمِ ظاهری ولیّ الله علیه‌السّلام)؛ دقیقاً و عیناً و شخصاً، جسارت به ذات باریتعالی با تمام عزّت و جلالت ا‌ست و مستحقّ لعن و نفرینِ حقّ، و لعن و نفرین تمام آسمان‌ها و زمین و موجودات است. و این مطلب در احادیث مختلفی تصریحاً بیان شده است. مثلاً حضرت خاتم الانبیاء صلّی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمایند: *🔹«مَنْ آذَى شَعْرَةً مِنِّي فَقَدْ آذَانِي وَ مَنْ آذَانِي فَقَدْ آذَى الله عَزَّ وَ جَلَّ وَ مَنْ آذَى الله جَلَّ وَ عَزَّ لَعَنَهُ الله مِلْ‏ءَ السَّمَاءِ وَ مِلْ‏ءَ الْأَرْضِ»🔹* هر که یک موى مرا آزار کند، مرا آزار کرده و هر که مرا آزار کند، خدای عزّ و جلّ را آزرده و هر که خدا عزّ و جلّ را آزارد، خدا و آسمان و زمين لعنتش کنند. (📚الأمالي، للصدوق، ص۳۳۰) 🍃 مطلبی که بیان شد مبنایِ معرفت ست و مصادیقِ مختلف آن را إن شاء الله خوانندگانِ فهیم خواهند یافت. از جمله؛ 🔰عناوینی که بر روز میلادِ بعضی از حضرات آل‌الله(ع) گذاشته می‌شود، امرِ صحیحی نیست! مثلاً؛ 💠 حضرت فاطمۀ معصومه(س) که مجرّد ماندنشان، *تجرّدِ مقام خفای الهی* است - و پیش از این در *#کانال_اللطائف_الالهیة* به اشاره‌، بیانی از آن روزی شد -؛ در عِداد سایر دختران قرار می‌گیرند! و روزِ میلادِ حضرتشان (س) به «روزِ دختر» نامگذاری می‌شود! 💠 یا حضرت علی اکبر علیه‌السّلام که مقامِ *خلوَتِ مَمْسوسیّت ذاتِ باریتعالی* هستند؛ کجا در عِداد سایر جوانان قرار گرفته‌اند که روز میلادِ حضرتشان (ع)، «روز جوان» نامیده می‌شود؟! 💠 یا اینکه حضرت زینب کبری(س)، از «زینِ أب» بودن، وَ *مقامِ عَلی الاطلاقیِ جلالِ علوی (ع) و جلالَتِ فاطمی(س)*، از امام زمان خویش (یعنی امام سجاد ع) مراقبت می‌نمایند، آیا در عِداد پرستاران دیگر هستند؟! یا از اینکه قافلۀ اُسَرا را تیمار و همراهی می‌نمایند و حضرتشان(س) مقامِ *راسِم عَزا از نفسِ اُسرایِ کربلا تا أدنی مرتبۀ عالَم وجود* هستند، با پرستاری و تیمارِ سایرین برابر است که روز میلاد حضرت(س) به نام «پرستار» خوانده می‌شود؟! 💠 و آیا ابوّتِ حضرت مولی امیرالمؤمنین(ع) که *«ابوالبشر»* و بلکه *«ابو تراب»* و مافوقِ آن هستند، در عِدادِ ابوّت‌های دیگر است که میلادِ حضرتِ نفس الله تعالی، *«الاصل القدیم»* مولی امیرالمؤمنین(ع) با نامِ «روز پدر»، پرنقش می‌شود؟! 💠 و آیا *ناموسِ حقّ، امّ الخِیَرة، امّ ابیها، امّ الائمّه، حقیقتِ جلالَتِ حضرت باریتعالی*، حضرت فاطمة الزهراء سلآم‌الله‌علیها مادریِ کنار مادرهای دیگر هستند که روزِ میلادِ حضرتشان (س) بیش‌تر به «روز مادر» جلوه‌گر بوده و امّیّتِ حضرت(س)، در کنار سایر مادران نقش می‌بندد؟! *بحثِ ما، بحثِ معرفتی است* که لااقل به هوش باشیم که آن والامقامان - که *خدائیّتِ خداوند هستند و از آستینِ کَرَمشان، هستیِ لااشاره و اشاره، ارتزاق دارد* -؛ *در هیچ وجهی از وجوه، و شأنی از شئونات، و حالی از حالات، و اسمی از اسماء، و لقبی از القاب، ابداً در عِداد احدی قرار نمی‌گیرند*. 💢 اگر مطرح کنند که این نام‌گذاری جهت معرّفی اسوه‌ی حقیقی است، بیان می‌شود؛ 🔳 کدام شخص به عنوانِ اسوه، برگزیده شده است؟! مثلاً حضرت فاطمۀ معصومه‌‌ای *فرضی*؛ اسوه و الگو قرار داده شده‌اند که مجرّد بودنشان مانند سایرِ مجرّدین است؟ *👈 یا آن وجود هُمام و مصدرِ جودِ تمام(سلام الله علیها)، که حقیقتِ تجرّد باریتعالی است و تجرّد را از مافوقِ تصوّر، به جلوۀ تخلُّق، به انظارِ اهلِ تدبّر ممدود ساخته است؟!* اگر اوّلی باشد؛ این الگو، الگوی اهلِ زمین است و اوج گرفتن و معراج با چنین الگویی، *«قاب قوسینـ»* ی جز همین عالَم اشارات و کمانه‌شدن در عمومِ افراد ندارد! چنانچه ائمه اطهار(ع) طوری مجانب و کنار سایرین قرار داده شوند که نهایتاً از جنس آنها محسوب گردند، به طوری که متدیّنین هم از علوِّ شأن و عظمتِ جاه و خصائصِ حضرتشان، بی‌خبر، و بر قیاس و تشبیه آنها، بی تفاوت و بی غیرت گردند؛ بایستی برای نحوۀ اخذِ الگو، فکری تازه کنند! 🔰 و نهایتاً؛ اگر قرار بر این باشد که بین دو امرِ *«الگو گرفتن»* و *«تجلیلِ مقامِ حضراتِ آل الله(ع)»* یکی انتخاب شود؛ بایستی *#تجلیل*، منتخب باشد. که در تحلیل؛ 👈 چنین اخذِ الگویی؛ کارِ اهلِ تجارت است و *🔻«عِبَادَةُ التُّجَّار؛* تحف العقول،۲۴۶»🔺 می‌باشد. 👈 ولی تجلیل مقام آل الله(ع)؛ رشحه‎ای از درکِ واقعِ امر حضرتشان است، که هرچند اهلِ تجلیلِ حقیقی، هرگز به قصدِ کسب و تجارت، در این کار نمی‌شوند، ولی به نفسِ تجلیل‌شان؛ نجات، در اعلی مرتبۀ خود، واقع است و تجلیل ایشان، *🔻«عِبَادَةُ الْأَحْرَار؛* عبادتِ آزادگان؛ تحف العقول،۲۴۶»🔺 . 🍃 اگر معرفت به حضرات آل الله علیهم‌السّلام حاضر است و نام‌گذاری این ایّام، ثباتِ اعتقاد به اصلِ *«لا یُقاسُ بِنا اَحَدٌ»* را در وجود، تکان نمی‌دهد؛ شُکرگزار باشید و بدانید که دین‌تان به لطف خدا، در این مرتبه، محفوظ مانده است. 🍂 ولی بدانیم همه‌کس این طور نیستند، و آلوده و لوثِ کردن ایّام مناسبتی با القابِ ساختگی، باعثِ تنزیلِ مقام آل الله(ع) نزدِ عموم و خصوصِ افراد می‌شود و شده است و تصوّر می‌نمایند که اگر مثلاً حضرت فاطمه معصومه(س) مجرّد ماندند، مانند مجرّد بودنِ سایرین است! یا جوان بودنِ حضرت علی اکبر(ع) و أبُ الائمّه بودنِ حضرت مولی(ع)، و امّ الخیرة (جلّ جلاله) و امّ ابیها(ص) و امّ الائمه(ع) بودنِ حضرت فاطمةُ الله(س)، در واحدیِ از شباهت به سایر مخلوقین می‌باشد! و وای از وقتی که تخمِ چنین قیاسی در مزرعِ اعتقاد کسی پاشیده شود! 🌀 این کوتاهی‌ها و بی‌غیرتی‌ها در خلوَت اعتقاد، دَستی در خانه‌نشین کردنِ *«أَوَّلُ مَظْلُوم‏؛*📚الكافي،ط - الإسلامية،ج‏۴،ص۵۶۹»؛ حضرت امیرالمؤمنین(ع)و اولاد طاهرینشان است. از این جمله؛ 🔻 💠 روز ازدواج حضرت مولی امیر مؤمنان علی(ع) و حضرت فاطمه‌ زهرا(س) است که تصوّر، اعتقاد، و نوعِ برخورد بعضی از افراد با این حقیقت، مانند سایر ازدواج‌هاست! 🔰 به همین دلیل، چند کلمه به اشاره در این خصوص بخوانیم: قرآن می‌فرماید: *💎【مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيانِ ❁ بَيْنهَُمَا بَرْزَخٌ لَّا يَبْغِيَانِ ❁ فَبِأَىّ‏ِ ءَالَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ ❁ يخَْرُجُ مِنهُْمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجَانُ ❁ فَبِأَىّ‏ِ ءَالَاءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ】💎* دو درياى [تلخ و شيرين‏] را كه با هم برخورد دارند، روان كرد [ولى يكديگر را تغيير نمى‌‏دهند]. [چرا كه‏] ميان آن دو حايلى است كه به همديگر تجاوز نمى‌‏كنند. پس كدامين نعمت‏‌هاى پروردگارتان را انكار مى‏‌كنيد؟ از آن دو لؤلؤ و مرجان بيرون مى‌‏آيد. پس كدامين نعمت‏هاى پروردگارتان را انكار مى‏‌كنيد؟ (📗 سورۀ الرّحمن، آیات ۱۹ تا ۲۳) 👈🏻 حضرت امام جعفر صادق علیه‌السّلام؛ تأویلِ *«الْبَحْرَيْنِ»* را *«عَلِيٌّ وَ فَاطِمَة»* (صلوات الله علیهما)، و *«بَرْزَخٌ»* را *«رَسُولُ الله [النَّبِيُّ ص‏لّی‌الله‌علیه‌وآله]»* و *«اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ‏»* را *«الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ علیهما السّلام»* بیان ‌می‌فرمایند. (📚البرهان في تفسير القرآن، ج‏۵، ص۲۲۳) 📖 لغویّون، *"مَرج"* را «آمیختن» معنا می‌کنند. درکِ *#آمیختن* مطلقه در عالم نور، به نفسِ «آویختنِ» مطلقه ممکن است. تا بِتَمامِهِ به حقّ آویخته نشویم، درکِ مفاهیمِ نوری، مشکل خواهد بود. ✅ الغرض؛ در آمیختنِ حدّی، دو امر است که با هم می‌آمیزند. امّا در *#نور*، به استیلا و استعلایِ خود بر خود است که *💎【نُورٌ عَلیٰ‏ نُور】* (سورۀ نور، آیۀ۳۵) است. ائمه اطهار(ع) شیء واحدِ حقیقی هستند که می‌فرمایند: *«نَحْنُ شَيْ‏ءٌ وَاحِد؛* 📚بحارالأنوار،ج‏۲۶ص۳۱۷» و از شدّت وحدت، به جلوۀ چهارده نفر جداگانه ظاهر شدند و مرج و آمیختگیِ *【مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيانِ】*؛ شدّت یگانگی حضرت مولی(ع) و حضرت فاطمه(س) است که از «لا کُفو» بودنِ اطلاقی، در «کفو» و «مرج» ظاهر می‌شوند. *#مرج* در ظلمت و عالَم کثرت، ترکیبِ دو شیء است و برزخ آن، بینونتِ *#عزلتی* است. امّا؛ *#مرج* در نور، شدّتِ تجلّی خود بر خودِ *«نُورَ اللَّهِ التَّام‏ّ؛* ج‏۹۷ص۲۸۰»، - یعنی ائمه اطهار علیهم‌السّلام - است و برزخِ آن، بینونتِ *#صفتی* است. *#مرج* حقّی و حقیقی آن است که در تمام مراتبِ وجودی، *#مرج* باشد. یعنی نه تنها در افعال و صفات، بلکه در ذات هم *#مرج* باشد و آمیختگی آن، شدّت یگانگی آن باشد. بنابراین؛ *#مرج_ظلمانی*، چون لااقل مرتبه‌ی ذات را ندارد، حقیقتاً *#مرج* نیست و *#مرج_حقیقی* نیست. بلکه آمیختنِ حقیقی (نورانی) است که حقّاً و حقیقتاً ثمر دارد و ثمر آن، چیزی جز خودِ او نیست که فرمود: *💎【يخَْرُجُ مِنهُْمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجَانُ】💎* از آن دو لؤلؤ و مرجان بيرون مى‌‏آيد. (📗 سورۀ الرحمن، آیۀ۲۲) و تأویل آن از حدیث بیان شد که؛ *🔻«اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ‏؛ الْحَسَنُ وَ الْحُسَيْنُ [ع‏]» 🔺* که؛ *☀️ #لؤلؤ* (مروارید)، مَکنون و باطن است و جلال می‌باشد (*【اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُون‏؛ واقعه، آیه۲】*- که ذاتش، مکنون بودن است و نه اینکه چیزی هست و مکنون است). و *#مرجان*؛ مشهود و ظاهر است و جمال می‌باشد. که حضرت امام حسن مجتبی علیه‌السّلام؛ در خفای جلالی هستند و نسلِ ائمه‌ی اطهار علیهم‌السّلام هم به حسب ظاهر از حضرتشان، متجلّی نیست. ولی حضرت امام حسین‌ علیه‌السّلام؛ در جلایِ جمالی هستند و نسلِ ائمه‌ی اطهار علیهم‌السّلآم از حضرت امام حسین علیه‌السّلام است (*«الْإِمَامَةَ فِي عَقِبِ الْحُسَيْنِ ع‏؛* 📚الكافي،ط - الإسلامية، ج‏۱، ص۳۴۸»). *«الْحَمْدُ لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْأَحَدِ، الْفَرْدِ الصَّمَدِ، الَّذِي لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ»* (📚الدروع الواقية – سیّد بن طاووس، ص۱۷۶) *#لا_یقاس_بنا_احد* *#لا_یقاس_بآل_محمد_احد* (ص) *#نفی_قیاس_مطلق* *🌿🦋#احسان_الله_نیلفروش_زاده* ─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─ 🆔 @ehsannil    ✍🏻 ↗️ t.me/ehsannil3 ➣ *#کانال_معرفة_الحق* ↗️ t.me/ehsannil2 ➣ *#کانال_اللطائف_الالهیة* ↗️ instagram.com/ehsan_nil  🦋 ‎‌‌‌‌‌‎─═༅࿇༅ 📖 ༅࿇༅═─ .