❗️ *اعتراضات و مبارزات رادیکال و سازمان‌یافته پرستاران* وزارت بهداشت و سازمان نظام پرستاری اخیراً اعلام کردند که مهاجرت پرستاران متوقف شده است. محمد شریفی مقدم، دبیرکل خانه پرستار، ادعای این دو مجموعه را فرافکنی خواند و گفت که آن‌ها می‌خواهند وانمود کنند که گویا مشکلات پرستاران حل شده است و دیگر به فکر مهاجرت نیستند. اما اینطور نیست. دبیرکل خانه پرستار گفت که یک بار می‌گویند مهاجرت پرستاران ۳۵ درصد کاهش پیدا کرده، در جایی در مورد توقف آن صحبت می‌کنند. در جای دیگر اخباری مبنی بر رد شدن کیس‌های پرستاران توسط مثلاً اداره مهاجرت دانمارک منتشر می‌سازند. این همه مواضع ضد و نقیض دلیل روشنی دارد: دولت توان و یا اراده حل مشکلات پرستاران را ندارد. به قول یکی از پرستاران مهاجرت‌کننده به دانمارک، همکاران او از زندگی‌شان راضی هستند. دبیرکل خانه پرستار می‌گوید: "مشکلات پرستاری در کشور ما الان بسیار حاد است؛ پرستاری در بحران است." او می‌گوید که شمار قابل توجهی از پرستاران که امکان مهاجرت نداشته و یا در تلاش برای تهیه مقدمات سفر هستند خانه‌نشین شده و یا تغییر شغل داده‌اند. به قول او هم‌اکنون ۶۰ هزار پرستار نشستن در خانه را بر حضور در محیط کار تبعیض‌آمیز، پرتنش و دستمزد کم در مقابل کار سنگین ترجیح داده‌اند. البته پرستارانی که در ایران مانده‌اند علاوه بر تغییر شغل و یا خانه‌نشینی برای تحقق مطالباتشان با دولتمردان و مسئولین به مبارزه برخاسته‌اند. امیر جواهری لنگرودی در مقاله "پرستاران، مدافعان سلامت جامعه را دریابیم" نوشته: پرستاران اعتراضات خود را در سال ۱۳۷۶ شروع کرده و نقطه اوج آن در ۱۳۸۹ بوده که پرستاران مبارز، گردهمایی‌های باشکوهی ترتیب دادند. او ادامه داده که جامعه در دوران کرونا نیز شاهد اعتراضات پرستاران پیمانی یا قراردادی ۸۹ روزه، در سطوح گوناگونی در رشت، شیراز، تهران و… بوده‌است. به قول او همچنین در اخبار روزشمار کارگری آمده است که از آغاز ۱۴۰۲ به این‌سو شهروندان شاهد اعتراضات پیوسته پرستاران در استان‌های یزد، کرمانشاه، تهران، استان مرکزی، کردستان، قزوین، آذربایجان غربی، گیلان، اصفهان، مازندران، خراسان رضوی، کهگیلویه و بویراحمد و در شهرهای یاسوج، اسلام‌آباد غرب، بابل، اراک، مشهد، سنندج، رشت، کاشان و ارومیه بوده‌اند که در اعتراض به وضعیت خود و برای پیگیری مطالبات‌شان به خیابان‌ها آمده‌اند. مطالبات پرستاران به نسبت هر منطقه‌ای تفاوت‌هایی دارد که می‌تواند چنین برشمرده شوند: افزایش دستمزد، پرداخت حقوق‌های معوقه، توقف اضافه‌کاری اجباری و تصحیح حقوق اضافه‌کاری داوطلبانه، رفع تبعیض و فساد در بیمارستان‌ها و مراکز پزشکی، افزایش نیروی کار از طریق استخدام پرستاران جدید، افزایش تخت بیمارستان‌ها، به رسمیت شناختن و اعلام شغل پرستاری به عنوان کار سخت و زیان‌آور. با تداوم مبارزات پرستاران، سیاسی‌تر و سازمان‌یافته‌تر شده و مطالباتشان رادیکال‌تر شده است. بعضی از این خواست‌ها در بیانیه شورای هماهنگی اعتراضات پرستاران به مناسبت روز پرستار مطرح شده است. پرستاران پیشرو خود را بخشی از طبقه کارگر به حساب آورده و خواستار رفع استثمار، رعایت کرامت پرستار، آزادی تشکل و لغو اعدام شده‌اند. شورای هماهنگی اعتراضات پرستاران همراه با ۶ تشکل کارگری، زنان و آزادی‌خواهان در تیرماه ۱۴۰۳ بیانیه‌ای در محکومیت صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی منتشر کردند. آن‌ها در این بیانیه، اعدام را قتل حکومتی خوانده و خواهان لغو حکم اعدام شریفه و همچنین لغو اعدام و آزادی همه زندانیان سیاسی شدند. پرستاران و مبارزاتشان مورد حمایت شهروندان بوده و آن‌ها نیز از مبارزات اقشار دیگر پشتیبانی کرده‌اند. شورای هماهنگی اعتراضات پرستاران در روز هفتم خرداد ۱۴۰۴ طی بیانیه‌ای به همراه ۱۰ تشکل دیگر از اعتصابات کامیون‌داران و رانندگان حمایت کردند. در بخشی از این بیانیه چنین آمده است: "ما درود می‌فرستیم به رانندگان اعتصابی و اعلام می‌کنیم: عزیزان! ما درد مشترک داریم. گرانی، بی‌تامینی، فقر، فساد، سرکوب، دزدی و چپاول و استثمار برده‌وار، صدای مشترک ما کارگران و مردم محروم این جامعه را می‌طلبد." در بخش دیگری از بیانیه آمده: "امروز یکی از بحران‌های بزرگ کشور، قطعی‌های مستمر برق است که جامعه را به تعطیلی کشانده و سونامی‌ای از گرانی، بیکاری و فقر مطلق به‌راه انداخته است و تازه خبر قطعی کامل برق در یک‌ماه آینده را می‌دهند. این‌ها همه موضوعات اعتراض ما مردم است." پرستاران بخش مهم و تأثیرگذاری از طبقه کارگر و از نیروهای حیاتی تأمین سلامت جامعه هستند. تا چند سال پیش رژیم می‌کوشید از طریق وعده و وعید مبارزات آن‌ها را خنثی نماید. پا به پای رادیکال‌تر شدن مبارزات پرستاران و همکاری آن‌ها با بخش‌های مبارز و حق‌طلب دیگر، سران رژیم بیشتر دچار ترس شدید شده‌اند. به همین دلیل مسئولین در کنار افزایش سرکوب، پخش تبلیغات و اخبار دروغ در مورد آنان را گسترده‌تر کرده‌اند که نتایج عکس به بار آورده است.