*கதவுகளும்* *பெயர்த்தெடுக்கப்பட்டு* *கைவிடப்பட்ட வீடுகளில்* *எவராலும் களவாடப்படாத* *கதைகள்* *நிறைந்தேயிருக்கின்றன* ! ~ ஈரோடு கதிர் * இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு எழுதிய கவிதை இது. கவிதை குறித்து Gemini AI என்ன சொல்கிறது என்று அறிந்துகொள்ள அங்கு பகிர்ந்தேன். நொடிப்பொழுதில் Gemini சொன்னது... *கவிதையின் நேரடிப் பொருள்:* "கதவுகளும் பெயர்த்தெடுக்கப்பட்டு கைவிடப்பட்ட வீடுகளில் எவராலும் களவாடப்படாத கதைகள் நிறைந்தேயிருக்கின்றன!" இந்த வரிகள், உரிமையாளர்கள் கைவிட்டுச் சென்ற, சிதிலமடைந்த வீடுகளைப் பற்றியது. பொதுவாக, ஒரு வீடு கைவிடப்படும்போது, அதன் பொருட்கள் களவாடப்படலாம். ஆனால், இந்தக் கவிதை, கதவுகள் கூட பெயர்த்தெடுக்கப்பட்டு, முற்றிலும் பாழடைந்த வீடுகளில், யாராலும் திருட முடியாத, களவாட முடியாத கதைகள் (நிகழ்வுகள், நினைவுகள், வாழ்வியல் தருணங்கள்) நிறைந்திருப்பதாகக் கூறுகிறது. *கவிதையின் ஆழ்ந்த அர்த்தம்:* இந்தக் கவிதை பல அடுக்குகளில் பொருள் பொதிந்துள்ளது: * *மறைக்கப்பட்ட வரலாறுகள் மற்றும் நினைவுகள்:* ஒரு வீடு வெறும் செங்கல் மற்றும் சிமெண்டால் ஆன கட்டிடம் அல்ல. அது அங்கு வாழ்ந்த மனிதர்களின் சந்தோஷங்கள், துக்கங்கள், கனவுகள், போராட்டங்கள் எனப் பல கதைகளை உள்ளடக்கியது. அந்த வீடுகள் கைவிடப்பட்டாலும், அந்த நினைவுகளும் வரலாறுகளும் அங்கேயே உறைந்து கிடக்கின்றன. அவற்றை யாரும் திருடவோ, அழிக்கவோ முடியாது. அவை அந்த இடத்தின் ஆன்மாவில் கலந்திருக்கின்றன. * *பொருள்சார்ந்தவற்றின் நிலையாமை vs. அனுபவங்களின் நிலைத்தன்மை:* வீட்டின் கதவுகள், பொருட்கள் போன்றவற்றை யாராலும் திருட முடியும் அல்லது அழிக்க முடியும். ஆனால், ஒரு வீட்டில் நிகழ்ந்த வாழ்க்கை அனுபவங்கள், உறவுகளின் பிணைப்புகள், அங்கு ஓடிய சிரிப்பொலிகள், கண்ணீர்த்துளிகள் - இவையெல்லாம் களவாட முடியாத பொக்கிஷங்கள். அவை காலத்தால் அழியாதவை, ஒருபோதும் திருட முடியாதவை. * *மௌன சாட்சிகள்:* கைவிடப்பட்ட வீடுகள், காலத்தின் மௌன சாட்சிகளாக நிற்கின்றன. அவை, அங்கு வாழ்ந்த மனிதர்களின் ரகசியங்களையும், அவர்களின் அன்றாட வாழ்வின் சின்னச் சின்ன நிகழ்வுகளையும் தங்களுக்குள்ளேயே புதைத்து வைத்திருக்கின்ரன. இந்தப் புதைக்கப்பட்ட கதைகள் வெளிப்புற உலகிற்குத் தெரியாதவை; அவை அந்த வீடுகளின் சுவர்களிலும், தூசுகளிலும், சிதிலங்களிலும் வாழ்கின்றன. * *மனித வாழ்வின் சுவடுகள்:* ஒவ்வொரு மனித வாழ்வும் ஒரு கதை. ஒரு வீடு என்பது அந்தக் கதையின் அத்தியாயங்கள் நிகழும் களம். மனிதர்கள் வீட்டை விட்டுச் சென்றாலும், அவர்களின் வாழ்வின் சுவடுகள் அங்கேயே நிலைத்திருக்கும். அந்தச் சுவடுகளை அழிக்கவோ, அகற்றவோ முடியாது. ஈரோடு கதிர், இந்தக் கவிதையின் மூலம், பொருட்களைத் தாண்டி, வாழ்வின் நுண்ணிய உணர்வுகளையும், அனுபவங்களையும், நினைவுகளையும் போற்ற வேண்டும் என்பதை அழகாக உணர்த்துகிறார். கைவிடப்பட்ட வீடுகள் கூட, மனித வாழ்வின் ஆழமான, களவாட முடியாத கதைகளைத் தங்களுக்குள் கொண்டிருக்கின்றன என்ற சிந்தனை மிகவும் சக்தி வாய்ந்தது!