Çaydan önce biz vardık... Daha bardaklar ısınmadan, kelimeler yola çıkmadan, sohbet başlamadan biz çoktan dost olmuştuk. Kimi dağ köylerinden, kimi deniz kıyısından, kimi gurbetten, kimi yürekten geldi bu meclise. Otuz yıl, kırk yıl değil; ömür denecek kadar zaman geçti. Ama biz ne zamanı tükettik ne gönlü... Her dem taze, her hatıra sıcak. Bu grup ne bir sayfa ne bir uygulama; Bu, bizim gönül masamız. Adı vefa, tadı muhabbet... Çay hâlâ sıcakken hoş geldiniz dostlar.