İmam Şafii rahimehullah şöyle demiştir: "Allah Teâlâ, *peygamber sallallahu aleyhi ve sellem'in ashabını,* Kur'ân'da, Tevrat'ta ve İncil'de övdü (Fetih süresi, 29. ayet) ve Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem de onları kendilerinden sonra hiç kimsenin sahip olmadığı üstünlüklerle vasıflandırdı. Allah, onlara rahmetiyle muamele etti ve onları sıddıkların, şehitlerin ve salihlerin mertebelerinin en yükseğine ulaştırarak mutlu etti. Çünkü onlar, Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem'in sünnetini bize taşıdılar, Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem'e ve ona indirilen vahye tanıklık ettiler. Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem'in âmm, hâs, emir ve irşad olarak neleri kastettiğini öğrendiler. Onun sünnetinden bizim bildiğimiz ve bilmediğimiz şeyleri bildiler. *Onlar, her türlü ilimde, içtihatta, takvada ve akılda, olayların iç yüzünü kavramada ve hüküm çıkarmada bizden üstündürler.* Onların görüşleri, bizim için en güzel görüşlerdir ve bizim nazarımızda bizim için kendi görüşlerimizden daha uygun görüşlerdir. Allah en iyi bilendir." Beyhakî, Menakıbu'ş-Şafii