Rubûbiyet tevhidi, ibadet/ulûhiyyet tevhidinin de delilidir. Çünkü Allah Teâlâ, ulûhiyyet tevhidini ihlal eden müşriklere karşı onların rubûbiyyet tevhidini ikrar etmelerini delil getirmiştir. Nitekim O, şöyle buyurmuştur: *"Ey insanlar! Sizi ve sizden öncekileri yaratan Rabbinize kulluk ediniz. Umulur ki böylece korunmuş olursunuz. O Rab ki, yeri sizin için bir döşek, göğü de (kubbemsi) bir tavan yaptı. Gökten su indirerek onunla, size besin olsun diye (yerden) çeşitli ürünler çıkardı. Artık bunu bile bile Allah'a ortak koşmayın."* (Bakara, 21-22) Allah Teâlâ, kendisine kulluk/ibadet edilmesini emretmiş ve *"sizi yarattı",* *"size rızık verdi"* diyerek de ibadete sadece kendisinin müstahak olduğunu delillendirmiştir. Aynı zamanda bu, kendisinin dışındakilerin ilahlığının geçersiz oluşunun da delilidir. Bu sebeple de *"O'na ortak koşmayın."* buyurmuş; *"bile bile"* diyerek de onları kabul ettikleri şeyin gereğini yerine getirmekle yükümlü tutmuştur.