Bazı zamanlar vardır… Kalbinizin tam ortasında tarifsiz bir yalnızlık oturur. İnsan etrafındakilerle değil, anlaşılmadığında yalnız hisseder. İçten içe “Neden olmuyor?” diye sormaya başlar. Dua eder, bekler, sabreder ama sanki hayat hep ters yöne akar. Umutlar kurulur, sonra darmadağın olur. İşte bu satırlar, o halin bir yansıması gibi... Nice gönüller vardır ki; sevildiğini hiç hissedememiştir. Bir hevesle kurulan hayaller, bir anda hüsrana dönüşmüştür. Nice yürek, doğru kişiyle karşılaşma ümidiyle geceyi sabaha bağlamış, ama sabah hep aynı boşlukla doğmuştur… Ama bilinsin ki… Bu hâl bir eksiklik değil; aksine, Allah’a en yakın olunan hâllerden biridir. Çünkü o yalnızlıkta bile dua vardır, sabır vardır, tevekkül vardır. Ve Allah şöyle buyurur: “Rabbin seni terk etmedi, sana darılmadı da.” (Duha Suresi, 3) Gecikmeler hikmetsiz değildir. Bazen Rabbimiz geciktirir, çünkü daha hayırlısını hazırlar. Bazen vermez, çünkü korur. Bazen susturur, çünkü içimizle konuşmak ister… Belki de biz bu yollarda çırpınırken, O bizim için bambaşka bir kader örmektedir… Bunu yazın bir kenara; Allah sizin dualarınızı duyuyor. Siz bekliyorsunuz, O hazırlıyor. Siz sabrediyorsunuz, O büyütüyor. Siz dua ediyorsunuz, O yazıyor… Belki de sizi öyle bir eşle, öyle bir hayatla buluşturmak istiyor ki; o karşılaşma için her şeyi en doğru zamanda, en doğru yerde kuruyor… Ve o gün geldiğinde; “İyi ki beklemişim… iyi ki sabretmişim” dedirtecek bir kaderle karşılaşacaksınız. Hayat dar geldiğinde, daralan kalbe şunu hatırlatmak gerek: “Bu dünya küçük… Rabbimiz büyük.” Ve O'nun planı, bizim hayallerimizden her zaman daha güzeldir. Dualarınız kabul olsun. Rabbim, kalplerinizi huzurla, yollarınızı hayırla, bekleyişinizi vuslatla tamamlasın inşallah. Batuhan Çelik