✔️من و نظامی و گربه ✍🏻سهند ایرانمهر رمان دوم که تمام شد و‌ فرستادم انتشاراتی، دیدم حیف است بگذارم باد به پشتم بخورد و قلم بخشکد، این بود طرحی که مدتها پیش درباره نوشتن کتابی درباره «هفت‌پیکر» نظامی گنجه‌ای در ذهن داشتم و فیش‌ها و نکاتش را ثبت کرده بودم، روی میز گذاشتم و نوشتنش را آغاز کردم. این گربه محترم هم از آن روز آمد، نشست دم‌ پنجره صمٌ‌بکم و مودب و از اول تا آخر نوشتن هر روزه‌ام فقط نگاه می‌کند گاهی که بلند می‌شوم هم بنای میومیو‌‌ می‌گذارد که یحتمل یعنی« بشین بنویس!» البته که این همراهی‌‌اش در کار کتابت بی‌پاداش نخواهد بود اما طرفه آنکه هروقت نگاهم به نگاهش می‌افتد یاد شعری می‌افتم که من و گربه و نظامی را به هم وصل می‌کند: جهان عشقست و دیگر زرق‌سازی همه بازیست الّا عشقبازی اگر بی‌عشق بودی جان عالَم که بودی زنده در دوران عالَم؟ کسی کز عشق خالی شد فسرده‌ست گرش صد جان بوَد بی‌عشق مُرده‌ست اگر خود عشق هیچ افسون نداند نه از سودای خویشت وا رهاند؟ مشو چون خر به‌خورد و خواب خرسند اگر خود «گربه» باشد‌، دل درو بند به عشق «گُربه» گر خود چیر باشی از آن بهتر که با خود شیر باشی! نظامی گنجه‌ای https://whatsapp.com/channel/0029VazakAH9WtC9jMbGGL3i