کوهنوردان چگونه کپسول اکسیژن را با خود حمل می‌کنند؟ کپسول اکسیژن مناسب کوهنوردی در یک کوله پشتی یا زنجیر که به پشت هر کوهنورد بسته می‌شود حمل می‌شوند. یک شیلنگ یا لوله، هوای غنی شده با اکسیژن را به یک مخزن می‌رساند. یک تنظیم کننده جریان هوا را به صورت ماسکی که صورت و دهان کوهنورد را می‌پوشاند، مدیریت می‌کند. رگولاتور اساساً یک سوپاپ یک طرفه است که اطمینان حاصل می‌کند که هوای بازدم شده توسط کوهنورد به داخل سیلندر بازنمی‌گردد. با هر بازدم، مخلوط غنی شده با اکسیژن ورودی در آکومولاتور جمع می‌شود. هنگام استنشاق، ابتدا به کوهنورد تحویل داده می‌شود. پس از تخلیه، یک دریچه ثانویه باز می‌شود و به هوای محیط اجازه ورود به ماسک را می‌دهد. این بدان معنی است که اولین بخش از هر نفس غنی می‌شود، در حالی که قسمت دوم هوای محیطی است که از نظر اکسیژن ضعیف است. به منظور حفظ اکسیژن با ارزش، سطح جریان پایین نگه داشته می‌شود. این بدان معناست که کوهنوردان به طور مؤثر مخلوطی از هوای جو و هوای غنی شده با اکسیژن را از سیلندرها استنشاق می‌کنند. وزن بیشتر کپسول ها بین 2.5 تا 3.5 کیلوگرم و حاوی 3.0 تا 4.0 لیتر هوای غنی شده با اکسیژن است. این قدار برای چند ساعت صعود فعال یا 15 ساعت استراحت کافی است. آشنایی باحواث و نکات ایمنی در کوهنوردی 👇