جنایت سرخ *چرا باید کتاب‌های بیژن اشتری را خواند؟* ✍ شادی معرفتی او را به نام «مترجم دیکتارتورها» می‌شناسند؛ مترجمی که عزمش را برای شناساندن حکومت‌های توتالیتر کمونیستی به ایرانیان جزم کرده و ادبیات را وسیله‌ای برای معرفی استبداد می‌داند. بیژن اشتری معتقد است، نسل جوان امروز نیاز دارد به صورت جدی‌تری با تاریخ جهان آشنا شود و جامعه استبدادی، مقوله دیکتاتوری و تاریخ کمونیسم را بهتر بشناسد. او همتش را بر شناساندن دیکتاتورها گذاشته است. تمرکزش بر زندگینامه دیکتاتورهاست و طی دو دهه اخیر روی تاریخ شوروی متمرکز شده و به تاریخ کمونیسم و استبداد در بلوک شرق پرداخته است. مجموعه «کتاب‌های سرخ» هم که در نشر ثالث به چاپ رسانده، زندگینامه‌هایی است از لنین، تروتسکی، استالین، بوخارین و دیگر رهبران انقلاب اکتبر که همه علیه سرخ به رشته تحریر کشیده شده‌اند. انقلاب اکتبر و اندیشه‌های کمونیستی شکل‌گرفته به دنبال آن در کشور ما تاثیرات قابل توجهی داشت. چندین نسل از روشنفکران ایرانی تحت تاثیر این اندیشه قرار داشتند و حتی این تاثیرگذاری روی اندیشمندان مذهبی و مسلمان هم به صورت ناخواسته وجود داشته است. بعدتر خیلی از چهره‌های انقلابی و حتی صاحب‌منصبان کشور در این روزها نیز به صورت غیرمستقیم تحت تاثیر اندیشه‌های چپ و کمونیستی بوده‌اند. جدای از این بسیاری از تنگ‌نظری‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی در کشور ما نیز حاصل سوء این رابطه میان سیاستمداران و اهالی اندیشه و فکر در ایران است. به همین خاطر است که به‌طور معمول این دست از آثار و آنچه روایتی است از این اندیشه در ایران مورد استقبال قرار می‌گیرد. کتاب‌های سرخ روایت راه سنگلاخ مبارزه با دیکتاتوری است؛ راهی صعب و طولانی. بخش عمده‌ای از نویسندگان این آثار پژوهشگران دانشگاهی هستند که چندین سال برای نوشتن یک مضمون وقت صرف کرده‌اند و بسیاری دیگر نیز پژوهشگر و محقق هستند و به همین خاطر می‌شود به کار آنها از منظر آکادمیک اعتماد داشت. بسیاری از این نویسندگان برای کارشان زحمت کشیده‌اند و بر مبنای یک متدولوژی خاص به تولید محتوا پرداخته‌اند. یک مورخ قرار نیست حتماً در یک جامعه زیسته باشد تا بتواند تصویر درستی از آن بیان کند، کما اینکه در میان کتاب‌های سرخ، کتاب انورخوجه را یک نویسنده آلبانیایی نوشته است و کتاب برژنف را نویسنده‌ای آلمانی. متن کامل https://B2n.ir/kd6616