*کانون «فقرای مسکن» کجاست؛ چطور «نجات» پیدا می‌کنند؟* 🔹هفته گذشته یک تیم مدیریتی و کارشناسی از وزارت راه و شهرسازی عازم کنیا شد تا در نشست دوره‌ای «هبیتات» که به شرح تجربه‌های سیاست‌گذاری ویژه «بدمسکن‌ها» می‌پردازد، شرکت کند. 🔹اما مسولان به جای «شکار فرصت‌ها» از آزمایشگاه فقرای مسکن، پیشنهاد کردند «ایران می‌تواند 250 هزار واحد مسکونی برای کم‌درآمدهای کنیایی بسازد»؛ طرح کمک به جایی که خودش می‌تواند برای «بحران زاغه‌نشینی در شهرهای ایران» درس‌آموز باشد. 🔹«دنیای‌اقتصاد» اما با بررسی تجربه‌های ناکام و نسبتاً موفق کنیا در «مقابله با بحران سکونتگاه‌های غیررسمی و بدمسکنی»، درس‌ها را شناسایی کرده است. 🔹محله «کیبرا» بزرگترین سکونتگاه غیررسمی در آفریقا و احتمال در جهان است که بزرگترین تجمع بدمسکن‌ها یا همان فقرای مسکن محسوب می‌شود؛ جمعیتی در حدود 2 میلیون نفر. 🔹«کبیرا» با حدود 6 میلیون نفر جمعیت، آزمایشگاه سیاست‌های موفق و ناموفق در زمینه کاهش فقر مسکن به حساب می‌آید. 🔹ساکنان اینجا در کلبه‌های ساخته‌شده با گل و حلبی، زندگی می‌کنند؛ آنها 10 مشخصه فقر مسکن را دارند. 🔹21 سال پیش دولت کنیا تلاش کرد با طرح «جابجایی بزرگ»، کیبرا را از بین ببرد و اهالی‌اش را به محله رسمی نوساز در مجاور آن منتقل کند. 🔹اما 90درصد این افراد بعداز رفتن به محله جدید، بار دیگر به «کیبرا» برگشتند. 🔹چندین سال بعد،‌ سیاست «فقرزادیی در محل» به اجرا درآمد؛ این طرح درست نقطه مقابل طرح شکست‌خورده اولی بود. 🔹«هبیتات» معتقد است، اگر در سکونتگاه غیررسمی، دولت برای اهالی نقشه بکشد، طرح شکست می‌خورد. *✔️ تصویر زندگی در «کیبرا» را می‌توانید از اینجا ببینید.* https://donya-e-eqtesad.com/fa/tiny/news-4187543 كانال قواعدبازي؛ https://whatsapp.com/channel/0029VawYtZeFCCoecyoMUf22