حضرت عمر بن عبدالعزیز رحمه الله خپل زوی ته د توصیو لیک مشاور ته ونیو: - ماته یو څه د کبر نښې پکې معلومې شوې، خو ته چې ورغلې دقیق يي مطالعه کړه، داسې نه وي چې زما د پلارولۍ مینې يي نورې نیمګړتیاوې را نه پټې کړې وې! د لیک له لوستلو وروسته يی زوی وویل: - داسې نه وي، پلار مې د پلارولۍ مینه کې پر ما نېک ګمان کړی وي او زه هغسې ونه اوسم! همدې وخت کې سړی راغی: - درته وزګار مو کړ! مشاور ده ته مخ ور واړاوه: - چېشی يي درته وزګار کړ!؟ - حمام مې کاوه اوس له خلکو وزګار شو! - خوار نه شې، ته اوس د حمام کولو لپاره ځان ته ټول حمام خالي کوې، ولې يې له نورو مسلمانانو سره یو ځای نه کوې! غړند يي وویل: - ډېر په داسې حال کې وي، چې د عورتونو لوڅوالي ته پام نه کوي، نو ماویل چې دوی ځی زه به ورځم، حمام وال ته د څو کسانو پیسې زه ورکوم! - نا؛ دا اسراف دی، بیا نو د شپې ورځه، چې نه د خلکو بربنډتیا تاته مزاحمه وي نه ته په اسراف کې ښکېل يې! - په سترګو، بیا به د ورځې حمام ته نه ورځم! #ناوک #اتلان